Όσο εμείς δένουμε σφιχτά την μάσκα μας και προσπαθούμε να χωρέσουμε την μικρή ή μεγάλη μύτη μας και ό,τι αυτή τρέχει, στην μικρή της επιφάνεια, τόσο οι εξουσιαστές μας (δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση α.ε. και οι εδώ τοποτηρητές της) αποβάλλουν κάθε μάσκα, κάθε προσωπείο και με πρωτοφανή θρασύτητα, που αντλούν από την δική μας ανοχή, αποκαλύπτουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο.
Πολιτικά, η δράση τους ήταν αναμενόμενη, για όποιον τουλάχιστον δεν περιμένει από την κ. Σία Κοσιώνη να του ταΐσει την σκέψη: Έβαλαν έναν ολόκληρο λαό να τρέχει καλοκαιριάτικα, μασκοφόρος, να προλάβει προθεσμίες (κτηματολόγιο, Τ.Α.Π. κλπ) φοβούμενος όχι μόνο για την ζωούλα του, αλλά και για το "σπιτάκι του", από κινδύνους που οι ίδιοι δημιούργησαν. Παράλληλα, ξεπούλησαν κανονικότατα την Χώρα στα εθνικά θέματα (αλήθεια που είναι τώρα οι "μακεδονομάχοι" να διαδηλώσουν;) και συγχρόνως πέρασαν πλήθος αντιλαϊκών μέτρων (δείτε ένα παράδειγμα εδώ), χωρίς να ανοίξει μύτη έστω και εντός μάσκας.
Εκεί όμως που η ευρωπαϊκή Ανώνυμος Εταιρεία που μας κυβερνά και τα εδώ μικροστελέχη της έκαναν την έκπληξη ήταν ο Πολιτισμός μας.
Από παλιά κάθε "κοινοτική", "κρατική" ή "δημοτική" επιχορήγηση προς πραγματικά πολιτιστικούς φορείς, δινόταν με το σταγονόμετρο και με πλήθος παράλογων "προαπαιτούμενων", με το πρόσχημα βεβαίως της κρίσης και της "πάταξης της διαφθοράς".
Πολιτικά, η δράση τους ήταν αναμενόμενη, για όποιον τουλάχιστον δεν περιμένει από την κ. Σία Κοσιώνη να του ταΐσει την σκέψη: Έβαλαν έναν ολόκληρο λαό να τρέχει καλοκαιριάτικα, μασκοφόρος, να προλάβει προθεσμίες (κτηματολόγιο, Τ.Α.Π. κλπ) φοβούμενος όχι μόνο για την ζωούλα του, αλλά και για το "σπιτάκι του", από κινδύνους που οι ίδιοι δημιούργησαν. Παράλληλα, ξεπούλησαν κανονικότατα την Χώρα στα εθνικά θέματα (αλήθεια που είναι τώρα οι "μακεδονομάχοι" να διαδηλώσουν;) και συγχρόνως πέρασαν πλήθος αντιλαϊκών μέτρων (δείτε ένα παράδειγμα εδώ), χωρίς να ανοίξει μύτη έστω και εντός μάσκας.
Εκεί όμως που η ευρωπαϊκή Ανώνυμος Εταιρεία που μας κυβερνά και τα εδώ μικροστελέχη της έκαναν την έκπληξη ήταν ο Πολιτισμός μας.
Από παλιά κάθε "κοινοτική", "κρατική" ή "δημοτική" επιχορήγηση προς πραγματικά πολιτιστικούς φορείς, δινόταν με το σταγονόμετρο και με πλήθος παράλογων "προαπαιτούμενων", με το πρόσχημα βεβαίως της κρίσης και της "πάταξης της διαφθοράς".
Τώρα με τον Κορωνοϊό (διαολεμπαμέσατου), η κατάσταση "ξέφυγε". Για μεγάλο διάστημα κάθε πολιτιστική δραστηριότητα απαγορεύτηκε διά ροπάλου και, όταν ξανάρχισαν οι εκδηλώσεις, το κοινό καλείται να έχει μαζί του το "πασέτο" για να μετράει την απόσταση από τον διπλανό του, αφού πρώτα υποστεί ένα περιποιημένο κήρυγμα για την χρήση μάσκας. Πέρα από τις εκδηλώσεις, η διδασκαλία του πολιτισμού, το θεμέλιό του δηλαδή, χτυπήθηκε βάναυσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Φιλαρμονικές (αυτοί οι γελοίοι τύποι με τις στολές, που τολμούν να μαθαίνουν στα παιδιά μας, δωρεάν, μη εμπορική μουσική), που κινδυνεύουν να ακυρωθούν επειδή κάνουν το έγκλημα να φυσάνε σε πνευστά όργανα.
Μέχρι εδώ τα πράγματα κυλούσαν "ομαλά" και "αναμενόμενα": Οι εξουσιαστές μας προσπαθούσαν και, όπως πάντα, κατάφερναν να εξαλείψουν κάθε μορφή πολιτισμού.
Όπως είπαμε και παραπάνω όμως, οι κυβερνήτες μας τελευταία αποθρασύνθηκαν, έκοψαν χαλινάρι, πήρε το κουπί τους άνεμο και αποφάσισαν όχι απλώς να αφανίσουν Τέχνες, Γράμματα και κάθε τι που κάνει τον άνθρωπο άνθρωπο, αλλά και να βάλουν στην θέση τους την γελοία βαρβαρότητα της δικής τους αψυχίας.
Όσοι αδαείς νομίζετε ότι το Τσίρλιντινγκ, είναι το αποτέλεσμα της γνωστής στομαχικής ανωμαλίας, κάνετε μεγάλο λάθος. Είναι μεν ανωμαλία, αλλά όχι στομαχική. Τσίρλιντινγκ, είναι αυτό που κάνουν οι Τσιρλίντερς: Τσιρλίντερς είναι αυτές που εσείς οι παλιοί λέγατε μαζορέτες. Τα κορίτσια που παλιά έμπαιναν στα αμερικανικά γήπεδα και που τώρα μπαίνουν στα γήπεδα όλου του κόσμου και προσπαθούν να ξε - σηκώσουν τους "φιλάθλους" με ζητωκραυγές και με κατάλληλες κινήσεις.
Επειδή κάποιοι (ελάχιστοι, για να μην παρεξηγηθώ), μπορεί να μην είστε γνώστες, ακολουθεί συνοπτική περιγραφή του Τσίρλιντινγκ:
Οι μαζορέτες ή τσιρλίντερς φορούν πάντα ενδυμασίες με τα χρώματα και τα σήματα των ομάδων που υποστηρίζουν, κρατούν σχεδόν πάντα διάφορες φούντες (όχι σαν αυτές των ευζώνων, πιο μεγάλες και καμία σχέση με το κάπνισμα) που, αν δεν κάνω λάθος, καλούνται "πον - πον". Πάντα φορούν πολύ κοντές φούστες. Κατά την άσκηση του Τσίρλιντινγκ , οι τσιρλίντερς ορμούν στον αγωνιστικό χώρο φωνάζοντας υψιφώνως "ΟΥΑΟΥ" ή το όνομα της ομάδος ή και κάποιες άναρθρες κραυγές και μετά αρχίζουν τον χορό τους. Ο χορός αυτός περιλαμβάνει διάφορες ρυθμικές κινήσεις με την υπόκρουση μοντέρνας μουσικής, πήδουλους, άρσεις και πετάγματα στον αέρα, κυλίσματα, συρσίματα, χτυπήματα στο έδαφος και άλλα. Απώτερος και άμεσος σκοπός του χορού αυτού είναι να αποκαλυφθεί της τσιρλίντερ η περισκελίς (χυδαϊστί βρακί, πιο χυδαϊστί δεν γράφεται). Έτσι, το ήδη ξαναμένο από το "αθλητικό" θέαμα σερνικό της εξέδρας, ανάβει ακόμα περισσότερο, νοιώθει ακόμη πιο άντρακλας και είναι έτοιμος να αρχίσει τις χριστοπαναγίες προς τον διαιτητή άμα τη ενάρξει της αγωνιστικής δράσεως, προς τέρψιν του ιδιοκτήτη της ομάδος που τα κονομάει χονδρά. Είναι δε ανάγκη εδώ να πούμε ότι, επειδή στην προοδευτική ακομπλεξάριστη εποχή μας, η περισκελίς δεν αποτελεί πλέον σπάνιο θέαμα, το εν λόγω ένδυμα των τσιρλίντερ όσο πάει και λιγοστεύει και τείνει προς εξαφάνιση, αποκαλύπτοντας στο φίλαθλο σερνικό της εξέδρας άλλα, πιο διεγερτικά θεάματα.
Αυτή η διαδικασία, που ανωτέρω, ελπίζουμε επαρκώς, περιγράψαμε έτυχε εν Ελλάδι δύο σημαντικών διακρίσεων: α) Αναγνωρίστηκε επισήμως και με την βούλα ως άθλημα και β) Δόθηκε, με ιστορική από κάθε άποψη εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, η άδεια εισόδου στα σχολεία "στους εκπροσώπους της Ελληνικής Ομοσπονδίας Τσίρλιντινγκ - Αθλητικού Ομαδικού Χορού (Ε.Ο.Τ.-Α.Ο.Χ.), προκειμένου να φέρουν σε επαφή τους μαθητές με το Τσίρλιντινγκ ή αλλιώς με τον ομαδικό αθλητικό χορό"
Έτσι λοιπόν, τόσο εντυπωσιακά απλά, στην χώρα που για μήνες ολόκληρους δεν λειτούργησαν σχολεία, ωδεία, πανεπιστήμια και που τώρα σκέφτεστε πώς θα στείλετε το νήπιό σας στο σχολείο με μάσκα χωρίς να σκάσει, στην χώρα που πολιτιστικοί σύλλογοι φυτοζωούν ελλείψει χρημάτων και κρατικής μέριμνας, στην χώρα που κάποτε σκοτώνονταν άνθρωποι στους "ξεσηκωμούς" για την παιδεία, τώρα, θα επιδεικνύεται στα παιδιά μας εντός του σχολικού χώρου και με τις ευλογίες του Υπουργείου Παιδείας, η 'τέχνη" του Τσίρλιντινγκ ή, ελληνικά, "Ομαδικός Αθλητικός Χορός (Α.Ο.Χ.)" ή ελληνικότερα "Ηδονιστική Επίδειξις Περισκελίδος (ΗΕΠ)".
Σας παρακαλώ σκεφτείτε: Οι άνθρωποι αυτοί που επιβάλλουν τέτοιες πρακτικές εκμαυλισμού της νεολαίας, χωρίς να έχουν να φοβηθούν τίποτε ούτε από τον αντί- σεξισμό, έστω, των προοδευτικών, ούτε από τον ηθικισμό, έστω, των συντηρητικών, δεν υπολογίζουν ούτε "οργή λαού", ούτε ¨'οργή Θεού". Δεν τηρούν πλέον ούτε τα προσχήματα, έχουν πετάξει τις μάσκες, σε λίγο θα πετάξουν και τις περισκελίδες τους, δείχνοντάς μας που μας γράφουν και είναι ικανοί για τα πάντα.
Αν δεν αποδεχτούμε ότι "την έχουμε πατήσει", αν συνεχίσουμε να τους ανεχόμαστε φοβισμένοι, σύντομα θα ακούσουμε την φράση "Μαμά είναι έτοιμη η στολή μου, γιατί την τρίτη ώρα έχουμε pole dancing;;" ..... και το χειρότερο είναι ότι θα μας αρέσει.