Η ιστορία είναι γνωστή: Το πρωί της 21ης Απριλίου
1967, ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος (ο σκωπτικά επονομαζόμενος και «Κοκός»)
δέχθηκε την αιφνιδιαστική επίσκεψη των πραξικοπηματιών, οι οποίοι του ζήτησαν
να ορκίσει την κυβέρνηση της δικτατορίας, που μόλις είχε επιβληθεί. Ο
Κωνσταντίνος – Κοκός, δεν σεβάστηκε ούτε καν την προσωπική του τιμή και έσπευσε
να υποταχθεί «εις τας διαταγάς» των συνταγματαρχών. Επειδή δε, η υποταγή του
Ανώτατου Άρχοντος στους πραξικοπηματίες έπρεπε να είναι πανηγυρική, μετά την
ορκωμοσία της κυβέρνησης, πραξικοπηματίες και Κωνσταντίνος φωτογραφήθηκαν με
κάθε επισημότητα. Αργότερα, ο
Κωνσταντίνος θα προέβαλε ως αστεία δικαιολογία για την πειθήνια υποταγή του,
ότι στην φωτογραφία εκείνη …. δεν χαμογελούσε, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα
δυσαρέσκειας στον ελληνικό λαό.
Πενήντα χρόνια μετά, ο σημερινός «Ανώτατος Άρχων», ο Προκόπης
– Πάκης Παυλόπουλος, δέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο την επίσκεψη ενός γκροτέσκο
ζεύγους, του Σάκη (ερωτικώς επονομαζομένου και “Sakiiiiiiiii” και της κυρίας
του, της Κάτιας (προφανώς εκ του «Κατίνα»). Η επίσκεψη αυτή δεν ήταν καθόλου
αιφνιδιαστική. Όχι, ο Πάκης δεν έχει την δικαιολογία του αιφνιδιασμού, όπως ο
Κοκός. Ο Πάκης είχε ενημερωθεί για την επίσκεψη του ζεύγους. Είχε ενημερωθεί
ότι επειδή δεν πήγε στον γάμο του Sakiiiiiii με την Κατίνα, όπου είχε προσκληθεί
από τους κουμπάρους Βαρδινογιαννέους (ως γνωστόν τον μεγάλο χαμό πάντα τον
κάνει ο compare), έπρεπε να δείξει την υποταγή του στην τηλεδικτατορία, που χρόνια
τώρα έχει επιβληθεί στην χώρα μας, δεχόμενος τους γερασμένους νεόνυμφους, όχι
στο σπίτι του, αλλά στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Πάκης δεν έψαξε να βρει ούτε κάποια πρόφαση για να αρνηθεί
την γελοιότητα. Έσπευσε να καλοδεχτεί αυτούς τους νέους πραξικοπηματίες, σαν
ένα ανθρωΠάκι, που τρέμει μπροστά στον οικονομικά ισχυρότερό του.
Και αυτή η υποταγή έπρεπε να είναι πανηγυρική. Γι αυτό και
πάλι ελήφθη «αναμνηστική» φωτογραφία.
Με τα χέρια σταυρωμένα ο Πάκης, όπως και
ο Κοκός, στέκει ανάμεσα στον Σάκη και την Κατίνα του. Με μία διαφορά: Ο
καημένος ο Πάκης χαμογελά! Χαμογελά με ένα λιγωμένο χαμόγελο, σαν εκείνο των
θαυμαστριών του Sakiiiiii που δεν πιστεύουν ότι είχαν την τύχη να βρεθούν στο πλάι του.
Έτσι, ο καημένος ο Πάκης καμία δικαιολογία δεν θα μπορεί να
προβάλει, αν ποτέ πέσει η τηλεδικτατορία και κληθεί να απολογηθεί για το ανοσιούργημα
που διέπραξε στο Προεδρικό Μέγαρο.
Όμως ας μην τον κατηγορούμε. Ας σκεφτούμε
ότι η θέση του ήταν πολύ πιο δύσκολη από αυτήν του Κωνσταντίνου. Ας σκεφτούμε
ότι τα όπλα της τηλεδικτατορίας, είναι πολύ πιο επικίνδυνα από τα τανκς. Ας σκεφτούμε
ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει υποταγεί στην τηλεδικτατορία
και ίσως γι αυτό ούτε ένα κόμμα «επαναστατικό» ή μη δεν έβγαλε μισή ανακοίνωση
που να καταδικάζει την γελοιοποίηση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ας σκεφτούμε,
τέλος, ότι ένας ολόκληρος λαός και οι «πνευματικοί του» ηγέτες έχουν αλλοιωθεί
από την τηλεδικτατορία, τόσο πολύ που λίγοι διαμαρτυρήθηκαν για την ερμηνεία
του «Άξιον Εστί» από τον Σάκη τση Κατίνας και την πρόθυμη στήριξή της από το «σύμβολο
της δημοκρατίας» Μίκη Θεοδωράκη.
Αν σκεφτούμε όλα τα παραπάνω, τότε πιστεύω ότι θα απαλλάξουμε
από κάθε κατηγορία τον καημένο τον Πάκη και όλες τις κατηγορίες θα τις ρίξουμε
σε εμάς τους ίδιους, τους καημένους.
