Εκλογές 2015 - Κεφαλονιά: Ιωσήφ Λουκέρης (ΕΠΑΜ)

ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

H ευρωκατοχή και η τηλεδικτατορία είναι οι μεγάλοι νικητές των εκλογών. Κατευθύνοντας την ψήφο των Ελλήνων Πολιτών, επέβαλλαν ένα πειθήνιο κοινοβούλιο, που με τεράστια πλειοψηφία θα εγκρίνει τους κατοχικούς νόμους εφαρμογής του τρίτου μνημονίου.  

Κεφαλλήνες και Ιθακήσιοι κατέφεραν στους «ισχυροκεφαλλλλονίτες» και δεύτερο, μέσα σε ένα χρόνο, ισχυρό κατακέφαλο, παρά την συσπείρωση στην Ισχυρή Κεφαλλονιά-Νέα Δημοκρατία πολλών πρωτοκλασάτων τοπικών πολιτευτών, που ξεπέρασαν τις διαφορές τους χάριν της σοβαρότητος και της τιμής της παρατάξεως του Αδώνιδος Γεωργιάδου.  

Δεν απέφυγαν όμως τη νέα παγίδα, το ψευτοδίπολο ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ., παρέχοντας αφειδώς την ψήφο τους στην πολιτικά άοσμη, άχρωμη, άγευστη και πάνω απ’ όλα καταφατική στα μνημονιακά κελεύσματα του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θεοπεφτάτου.

Το μέλλον διαφαίνεται ζοφερό, αλλά, όσο και αν ακούγεται παράξενο, πιστεύω ότι είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε.  

Αρκεί μόνο να αποτινάξουμε τις ενοχές και την παραίτηση, που η ευρωπροπαγάνδα μας έχει φορτώσει και, κυρίως, τις ενοχές για το εκλογικό αποτέλεσμα. 

Ο  Έλληνας ψηφοφόρος ηττήθηκε κατά κράτος σε αυτές τις εκλογές, αλλά από εχθρό κατά πολύ δυνατότερο. Δεν πρέπει  να μεμφόμαστε τον διπλανό μας ή τον εαυτό μας, επειδή δεν κατάφερε εντός είκοσι ημερών  να νικήσει τον φόβο, την απαισιοδοξία, την αστραφτερή μιζέρια, που χρόνια τώρα του πιπιλίζουν στο αυτί η ωραιοτάτη κυρία Κοσιώνη και η ωριμοτάτη κυρία Στάη. 

Ό,τι έγινε, έγινε. Τώρα, πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τις αντιλήψεις που μας έφεραν εδώ. Να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά, να δεχτούμε ότι ΔΕΝ έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν, να βρούμε πάλι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας ως λαός, να αγαπήσουμε και πάλι την πατρίδα. Πάνω απ’ όλα να καταλάβουμε ότι  ο Έλληνας δεν μπορεί να επιβιώσει εκτός ελεύθερης κοινωνίας, ότι οποιαδήποτε μορφή κατοχής δεν μας ταιριάζει.  

Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν θα απογοητευτεί. Αυτό το 0,8% του αρκεί ως στήριγμα για την συνέχεια του αγώνα. Ενός αγώνα για την πατρίδα, τον άνθρωπο και την αξιοπρέπεια, που πρέπει να προχωρήσει ακόμα κι αν μείνουμε …. ο Καζάκης κι εγώ.

  

Προσωπικά, μέσα από τις τάξεις του Ε.ΠΑ.Μ. ή των ΦΙ.Κ.Ο. ή και μόνος, θα εξακολουθήσω να κάνω ό,τι μπορώ, όπως μπορώ, για να φανώ άξιος για το Ληξούρι μου.  

Σας καλώ και σας παρακαλώ όλους σας, αγαπητοί συμπολίτες, να "ορίσει και φυλάγει" ο καθένας σας το δικό του Ληξούρι, όπως και αν το ονομάσει. Θα δείτε ότι θα αλλάξουν τα πράγματα αν  σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι.  

                                                                        Καλό Ληξούρι

Πρόσκληση στους Κεφαλονίτες και Ιθακήσιους Νεοδημοκράτες

Φίλε Κεφαλονίτη και Ιθακήσιε Νεοδημοκράτη,

Το ξέρω ότι είναι σκληρό, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να το καταλάβεις:

Αν οι ψηφοφόροι των υπόλοιπων συστημικών κομμάτων πρόκειται με την ψήφο τους να βλάψουν, άλλος λίγο, άλλος πολύ, την Ελλάδα και τους εαυτούς τους, εσύ πρόκειται να δώσεις την χαριστική βολή στην ιδιαίτερη πατρίδα σου. Πρόκειται να καταφέρεις, με το ίδιο σου το χέρι, πλήγμα μη αναστρέψιμο για τα νησιά μας.

Η άλωση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, τοπικά, από την «Ισχυρή Κεφαλλλλονιά» σου είναι γνωστή. Την γνωρίζεις καλύτερα από κάθε άλλον, όσο και αν προσπαθείς «να κλείσεις τα μάτια», όσο και αν προσπαθούν να σε πείσουν ότι εμείς, οι «κακομοίρηδες» που της ασκούμε κριτική, έχουμε «πρόβλημα» με πρόσωπα ή οικογένειες.

Την καταστροφή που επέφερε στα νησιά μας η «Ισχυρή Κεφαλλλλονιά» με την παλαιοκομματική ΜΗ πολιτική της την ζεις καθημερινά, όπως όλοι μας.

Επίσης, δεν μπορεί να μην νοιώθεις ότι η Νέα Δημοκρατία, όπως και τα άλλα «κυβερνητικά» κόμματα, δεν εκφράζει τους πόθους σου, τις ανάγκες σου, για μια ανεξάρτητη, ελεύθερη και δημοκρατική πατρίδα, για ένα κοινωνικό κράτος δικαίου, με εύρυθμη λειτουργία.

Καταλαβαίνω ότι δεν θέλεις να κατευθυνθείς σε Αριστερά ή «Αριστερά» κόμματα, όχι από φανατισμό, αλλά επειδή έχεις την αίσθηση ότι οι παρατάξεις αυτές απαιτούν από τους ψηφοφόρους τους να κοιμούνται με το «Κεφάλαιο» του Μαρξ κάτω από το προσκεφάλι τους ή να μπαίνουν μπροστά στις παρελάσεις ομοφυλοφίλων (αφήνοντας ….τα νώτα τους αφύλαχτα). Και αυτή η σκόπιμη και τεχνητή διαφοροποίηση των Ελλήνων σε καλούς αριστερούς και κακούς δεξιούς είναι που σε εγκλωβίζει σε ένα κόμμα που δεν σε εκφράζει και μάλιστα, τοπικά, τελεί υπό την κατοχή των «ισχυροκεφαλλλλονιτών».

Λοιπόν, φίλε Κεφαλονίτη και Ιθακήσιε Νεοδημοκράτη, ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές και ανώνυμους ψιθύρους, σου λέω ότι το Ε.ΠΑ.Μ. και εγώ φιλοδοξούμε να σε απεγκλωβίσουμε. Να σου δώσουμε την ευκαιρία να δώσεις σάρκα και οστά στα πατριωτικά σου αισθήματα, στην αγάπη σου για τα νησιά μας και τις κοινωνίες τους, στην ανάγκη σου να δεις Κεφαλονιά και Ιθάκη να διεκδικούν, να αναπτύσσονται, στον πόθο σου να χαμογελάσεις ξανά και να χαμογελάσει και ο διπλανός σου. Μακριά από τον αριστερώνυμο «σνομπισμό» του ΣΥΡΙΖΑ, μακριά από την προσβλητική πολιτική του «διά προσωπικών μου ενεργειών»  της Νέας Δημοκρατίας – Ισχυρής Κεφαλλλλονιάς, μπορούμε όλοι μαζί να παλέψουμε για να δούμε τα νησιά μας και όλη την Ελλάδα όπως όλοι θέλουμε. Μπορούμε να σμίξουμε τον κοινωνικό, τον τοπικό και τον εθνικό αγώνα, όπως μόνο τα νησιά του Ριζοσπαστισμού γνωρίζουν.

Φίλε Νεοδημοκράτη,

Μην «κάψεις» το ίδιο σου το σπίτι, μόνο και μόνο από κομματικό φανατισμό. Σε αυτές τις εκλογές, με το Ε.ΠΑ.Μ., έχεις διέξοδο και δεν έχεις καμία δικαιολογία.

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ για το Ε.ΠΑ.Μ.: Μέσο, όχι σκοπός

Στον προεκλογικό δημόσιο διάλογο, αν τύχει να συζητηθεί η μετάβαση στο Εθνικό Νόμισμα (γιατί συνήθως το θέμα αποφεύγεται «τεχνηέντως»), αντιμετωπίζεται ως μια απαίτηση κάποιων «πολιτικών φετιχιστών», που από ιδιοτροπία θέλουν το νόμισμά μας να ονομάζεται «δραχμή» και να έχει επάνω την κουκουβάγια.

Έτσι, οι μεν δυνάμεις του εθελόδουλου νεοφιλελευθερισμού ισχυρίζονται ότι με τα «καμώματά μας», το Ε.ΠΑ.Μ.  και οι υπόλοιποι υποστηρικτές του Εθνικού Νομίσματος, θα οδηγήσουμε άνευ λόγου και αιτίας την χώρα μακριά από τον «παράδεισο» της ευρωζώνης και της Ε.Ε., που θα μας φέρει (πότε;) την ανάπτυξη, την παραγωγικότητα και την ευημερία, οι δε προοδευτικές δυνάμεις, εσχάτως δε και οι κομμουνιστική Αριστερά, συμβουλεύουν να περιμένουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, την συγκρότηση κοινωνικού κράτους, τον εκδημοκρατισμό της Ε.Ε., την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, την πτώση του καπιταλισμού και την κατάκτηση από τον Παλληξουριακό του champions league, και μετά «να μας γίνει η χάρη» να συναλλασσόμαστε με τον Δημόκριτο στο δεκάρικο.

Και οι δύο απόψεις κρύβουν από τους πολίτες της δοκιμαζόμενης πατρίδας μας το εξής απλό: Ότι το Εθνικό Νόμισμα δεν είναι «αυτοσκοπός» κάποιων «τρελαμένων δραχμιστών» αλλά το μόνο αποτελεσματικό μέσο για την απελευθέρωση της χώρας μας από τον ζυγό των τζογαδόρων, για την οικονομική ανασυγκρότησή της και, πάνω απ’ όλα, για την δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης και πραγματικής Δημοκρατίας.

Γι αυτό, όποια ιδεολογήματα και προοπτικές και αν επικαλείται το πολιτικό κατεστημένο, αδυνατεί να δώσει περιεχόμενο στα κούφια λόγια του και, κυρίως, δεν μπορεί να διατυπώσει τον τρόπο, που θα μας οδηγήσει με ομαλότητα και ενότητα στα όσα επαγγέλλεται.

Πώς, αλήθεια, θα έλθει η «ανάπτυξη», με τον κύριο Ντράγκι να κλείνει και να ανοίγει όποτε θέλει την κάνουλα του ευρώ;

Πώς θα γίνουμε παραγωγική χώρα, όταν η ευρωζώνη μας απαγορεύει διά ροπάλου τις εξαγωγές, ακόμα και την ίδια την παραγωγή προϊόντων;

Πώς θα αποκτήσουμε την («Ελλάς, Ε.Ο.Κ.») ευημερία, με τον μόχθο του Έλληνα να εξανεμίζεται για την εξόφληση του παράνομου και «ανύπαρκτου» δημόσιου χρέους, που αποκτήσαμε χάριν του ευρώ, ενός νομίσματος που δημιουργήθηκε για να οφείλεται από τους μικρούς στους μεγάλους;

Πώς θα φτιάξουμε κράτος κοινωνικής πρόνοιας, όταν νόμισμά μας αποτελεί το εργαλείο των νεοφιλελεύθερων αρπακτικών, που μόνη έγνοια τους έχουν την κερδοφορία των εταιρειών τους;

Πώς θα κτυπηθεί ο καπιταλισμός, εντός του νομισματικού συστήματος που εκφράζει την χυδαιότερη εκδοχή του;

Γενικά, πώς θα παλέψει ο καθένας μας, για ό,τι θεωρεί καλύτερο για την κοινωνία μας, για την πατρίδα μας, σε μια πατρίδα υπό την κατοχή της ευρωζώνης, σε μια κοινωνία υπό διάλυση, με κύριο διαβρωτικό το ευρώ;   

Όσο και αν προσπαθήσουν, αγαπητέ φίλε αναγνώστη, οι συστημικοί πολιτικοί δεν θα σου δώσουν απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Γι αυτό προτιμούν να σε φοβίζουν με σημεία και τέρατα, που δήθεν θα συμβούν αν διεκδικήσεις τον απεγκλωβισμό σου από το ευρωποίητο κλουβί της μιζέριας και της ντροπής. Γι αυτό προτιμούν να κρύβουν ακόμα και την ύπαρξη του Ε.ΠΑ.Μ. και των προτάσεών του. Γι αυτό προτιμούν να σε οδηγούν στην αποστροφή για κάθε μορφή πολιτικής, σε αποστροφή για την εκλογική διαδικασία, σε αποστροφή για την ίδια την δημοκρατία.   

Όλες οι εκλογές αποτελούν για τον πολίτη μια ευκαιρία για την ανατροπή, τουλάχιστον, των δυναστών του. Σε προηγούμενες εκλογές ίσως είχαμε την δικαιολογία ότι κανείς δεν προτείνει τον τρόπο, την «εναλλακτική» λύση για να αποτινάξουμε οριστικά ό,τι μας δεσμεύει, ό,τι καταστρέφει την ίδια την ζωή μας.

Σε αυτές τις εκλογές, το Ε.ΠΑ.Μ. μας δίνει τον σκοπό, μας δίνει και το μέσο. Πιστεύω ότι αποτελεί χρέος στην πατρίδα και στους εαυτούς μας, χρέος για τους υπόλοιπους λαούς, που τώρα μας «βλέπουν», να μην  αρνηθούμε αυτήν την ευκαιρία.

                                                              

Με το Ε.ΠΑ.Μ.

Στις εκλογές της 20^ης Σεπτεμβρίου 2015 θα είμαι υποψήφιος βουλευτής του "Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου" (Ε.ΠΑ.Μ.), μαζί με τον κ. Μαρίνο Φωτεινάτο.

Με αρθρογραφία μου στο προσωπικό μου ιστολόγιο και στις τοπικές ιστοσελίδες, θα προσπαθήσω, στον λίγο χρόνο που απομένει μέχρι τις εκλογές, να σας «συστήσω» το αγνοημένο από τα συστημικά Μ.Μ.Ε.  Ε.ΠΑ.Μ. και να αναλύσω τις προσωπικές μου θέσεις.

Ξεκινώ με τα εξής «βασικά» :

Το Ε.ΠΑ.Μ. είναι η πολιτική κίνηση, που από την συγκρότησή της, το 2011, αντιλήφθηκε και διακηρύσσει ότι η Ελλάδα τελεί υπό κατοχή με όπλο επιβολής το ευρώ.

Προτείνει και διεκδικεί, ως πρώτο και κύριο βήμα για μια Ελλάδα ελεύθερη, κυρίαρχη, παραγωγική, πραγματικά δημοκρατική, με κράτος κοινωνικό και όχι «φύλακα νυκτός», την μετάβαση σε ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.  

Με βάση τις απόψεις του Γενικού Γραμματέα του, οικονομολόγου ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ, το Ε.ΠΑ.Μ. έχει σχεδιάσει, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, την  ομαλή έξοδο από το ευρώ, σε τρεις βασικούς πυλώνες: Μονομερή, ολική διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση (για πρώτη φορά στην Ιστορία μας) της Τράπεζας της Ελλάδος και των συστημικών τραπεζών και, Ναι, έξοδο επιτέλους από το αντικοινωνικό και ανθελληνικό εξάμβλωμα που ονομάζεται «Ευρωπαϊκή Ένωση».   

Για τον σκοπό αυτό, το Ε.ΠΑ.Μ. καλεί όλους μας σε ένα ενιαίο παλλαϊκό Μέτωπο, σε κοινό αγώνα, ανεξάρτητα από ιδεολογίες. Όχι, όμως, με βάση την κατάργηση των ιδεολογιών, αλλά την ένωσή τους στην κοινή Ιδέα, σε κάτι που όλοι θέλουμε: Την απελευθέρωση και τον εκδημοκρατισμό της χώρας. 

Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν απαιτεί από τα μέλη του ή τους ψηφοφόρους του να ΜΗΝ είναι «Δεξιοί» ή να ΜΗΝ είναι «Αριστεροί»!

Προσωπικά, κρίνω απαραίτητη την ταύτισή μου με το Ε.ΠΑ.Μ. και τις ιδέες του πρωτίστως για την επίτευξη του κοινού μας πόθου: Την ανασύσταση, την ανάσταση των κοινωνιών μας, της πόλης μου, του Ληξουριού, και κάθε περιοχής, πόλης και χωριού Κεφαλονιάς και Ιθάκης, που με κύριο μέσο τον ευρωκίνητο Καλλικράτη, προσπαθούν να πολτοποιήσουν.

Προς αποφυγή δε, κάθε «παρεξήγησης», δόλιας ή μη, διευκρινίζω τα εξής:

α) Όπως ανέφερα και σε προηγούμενο κείμενό μου, αν την βουλευτική έδρα  κερδίσει η «Ισχυρή Κεφαλλλλονιά» θα φταίει όποιος ψήφισε «Ισχυρή Κεφαλλονιά». Μια από τις ελπίδες και προθέσεις μου αποτελεί να βρουν διέξοδο όσοι «παγιδευμένοι»  αναγκάζονται να ψηφίσουν Ν.Δ. και μαζί της την «Ισχυρή Κεφαλλλλονιά», μόνο και μόνο  επειδή άλλοι πολιτικοί χώροι δεν τους εκφράζουν και κυρίως, δεν τους επιθυμούν για ψηφοφόρους τους.

β) Καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο αναστέλλω οποιαδήποτε συμμετοχή μου στην δημοτική παράταξη ΦΙ.Κ.Ο., για να μην θεωρηθεί ότι προσπαθώ να επηρεάσω ή «εκβιάσω» την  πραγματικά ανεξάρτητη σκέψη και έκφραση  των φίλων μου των «φίκων».    

Κεφαλλήνες και Ιθακήσιοι συμπολίτες,

Η πατρίδα μας, οι κοινωνίες μας, ο τρόπος ζωής μας, η ζωή μας η ίδια, βάλλονται από ένα σάπιο σύστημα, που σκοπό έχει να εξαφανίσει κάθε μορφή πολιτισμού και να μετατρέψει τον Άνθρωπο σε «καματάρικο» ζώο. Τα βλέμματα των λαών της Ευρώπης, τουλάχιστον, είναι στραμμένα σε εμάς. Γρήγορα, πρέπει να ξανακουστεί η Σικελιανική κραυγή:

«Ομπρός κι η Ελλάδα σκώθηκε

και διασκορπάει τα σκότη!

Ανάστα, η Ανθρωπότη,

Κι ακλούθα την …. Ομπρός!»        

Και η ιστορία, ο χαρακτήρας, το πεπρωμένο των νησιών μας επιβάλλει σε αυτόν το αγώνα να είμαστε πρώτοι.

                                                                              Καλή Πατρίδα

                                                                 Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου