Γι αυτό γράφω «αυτάς τας ολίγας γραμμάς»,
περί του θέματος της «βίλας Αντύπα», που πέντε μέρες τώρα μας απασχολεί.
Παραχωρήθηκε βεβιασμένα και μάλλον
παράτυπα, ένα ερειπωμένο κτίριο του Δήμου σε κάποια οικογένεια τσιγγάνων.
Μερίδα συμπολιτών μας αντέδρασε και κατηγόρησε την δημοτική Αρχή και τους
συμβούλους που υπερψήφισαν την πρόταση, με αρκετή δόση υπερβολής ως προς τις
συνέπειες της παραχώρησης αυτής. Άλλη, μικρότερη μερίδα συμπολιτών μας
υπερασπίστηκε τις ενέργειες της δημοτικής αρχής κατηγορώντας τους αντίθετους
για έλλειψη φιλανθρωπίας έως και για ρατσισμό και πάλι με αρκετή δόση
υπερβολής.
Μέχρι εδώ η υπόθεση εκτυλισσόταν
«φυσιολογικά», τουλάχιστον για όποιον γνωρίζει την Ληξουριώτικη κοινωνία.
Έκρινε δημόσια ο δημότης και απαντούσε η Αρχή, με την συνήθη σε τέτοιες
περιστάσεις εκατέρωθεν σθεναρότητα, ίσως και αμετροέπεια.
Ξαφνικά όμως, να που μαθαίνουμε, ότι κάπου στα Γλυκά Νερά (τα «Κέρια» των Αθηνών φαντάζομαι), υπάρχει Παρατηρητήριο, το οποίο ίσταται πάνω από τα κεφάλια μας, έτοιμο να ενημερώσει από εκεί κάπου μακριά, που εδρεύει, τον εντόπιο Εισαγγελέα, για τις «αταξίες μας».
Σαν έτοιμο από καιρό, τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί όσους επέδειξαν «παρεκκλίνουσα συμπεριφορά» και τους μήνυσε για τα κείμενά τους, όπως πάραυτα τιμωρηθούν διότι παραβίασαν τους ν. 927/79 και 3304/2005. Μαζί με τα επίμαχα κείμενα, το Παρατηρητήριο των Γλυκών Νερών, στέλνει στον Εισαγγελέα και την απάντηση του Αντιδημάρχου κ. Θεοφιλάτου, ως «εξαιρετικό κείμενο». Σαν ο Εισαγγελέας να είναι φιλόλογος της Α’ γυμνασίου και βαθμολογεί εκθέσεις!
Η όλη υπόθεση έτσι, εξελίχθηκε σε πολιτικά σοβαρότατη.
Όλοι γνωρίζουμε, ότι στα κείμενα των συμπολιτών μας δεν υπήρχε ρατσιστική αναφορά, τουλάχιστον δόλια.
Και αν όμως υποθέσουμε ότι υπήρχε, τότε με συγχωρείτε, αλλά όλοι, παντός «χρώματος» και πάσης αντιλήψεως, πρέπει να συμφωνήσουμε, χάριν της δικής μας ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ότι είναι προτιμότερη η έκφραση με «έπεα πτερόεντα» μιας ρατσιστικής άποψης, από τον κολασμό του λόγου και μάλιστα του κριτικού, πολιτικού λόγου, με τον τρόπο που στη περίπτωση αυτή επιχειρείται.
Τα Γλυκά Νερά πίκραναν το στόμα της Ληξουριώτικης κοινωνίας και ίσως το κάνουν να σιγήσεινα υποταχθεί μόνο σε μελιστάλαχτα άσματα, επαινετικά για την εκάστοτε εξουσία και αυτό θα είναι το οριστικό τέλος για το Ληξούρι.
Ως Ληξουριώτης δημότης, χρωματισμού καφέ ολέ, μεσήλιξ, άγαμος, Διμπουκιώτης και ολίγον πολυλογάς (για να έχετε και τα δικά μου «εθνοτικά» χαρακτηριστικά), παρακαλώ όλους τους Κεφαλλονίτες πολιτικούς και πολιτευτές, ιδίως τους από την Αριστερά προερχόμενους, ως πιο «αρμόδιους», να σταθούν κόντρα στο κύμα των γλυκών νερών, που πάει να πνίξει, την ελευθερία λόγου στον τόπο που γεννήθηκε.
Θα είναι μια απαραίτητη, πραγματικά αντιστασιακή πράξη, σε ό,τι χρόνια τώρα υφιστάμεθα.
Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου
