Απάντηση προς το RHESUSGR, από ένα φύτευμα

Σε άρθρο ανάλυσης του εκλογικού αποτελέσματος (μπορείτε να το δείτε εδώ: http://kefaloniaupdate.blogspot.gr/2014/06/blog-post_17.html), η συντακτική ομάδα του RHESUSGR, κατ’ εκτίμηση του μακροσκελέστατου κειμένου, ψάχνει να βρει τα αίτια α) της επανεκλογής ως Δημάρχου του Αλέξανδρου Παρίση και β) της εκλογικής αποτυχίας του συνδυασμού «Ριζοσπάστες Ξανά».

Κατόπιν σειράς μαθηματικών υπολογισμών, που σίγουρα έκαναν τα κομπιουτεράκια της να αναστενάξουν, η συντακτική ομάδα καταλήγει ότι κύριος υπαίτιος και των δύο δεινών είναι (τι άλλο;) το «ΦΙΚΟΣ» (το Σίγμα στο τέλος δεν έχει θέση, αλλά μάλλον η συντακτική ομάδα εννοεί «Συριζοφάγοι»).

Το «ΦΙΚΟΣ», που το «φύτεψαν» κάποιοι παράγοντες της «Ισχυρής Κεφαλονιάς», προκειμένου να κάνουν ζημιά στους «Ριζοσπάστες» και να καταφέρουν την επανεκλογή του Παρίση.

Υποθέτω ως άδολο το τεράστιο σφάλμα του RHESUSGR, το προσβλητικό για ένα ολόκληρο κίνημα, που ξεκίνησε από την ανάγκη για πολιτική έκφραση και ανάκτηση αξιοπρέπειας του Ληξουριώτη. Και με την υπόθεση ότι απευθύνομαι σε καλόπιστους συνομιλητές, απαντώ, από το προσωπικό  μου ιστολόγιο και κατά την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου γνώμη:

Αν η συντακτική ομάδα, δεν βασιζόταν στην «πάγκαλη παιδιά» των μαθηματικών για την εξαγωγή συμπερασμάτων και την απόδοση χαρακτηρισμών, αλλά στα πριν και κατά τις εκλογές γεγονότα και την στάση του κάθε συνδυασμού, θα έβλεπε τα εξής:

Α) Ότι το ΦΙ.Κ.Ο.(Σ) είναι το μόνο που δεν φταίει για το ντροπιαστικό για την Κεφαλονιά εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και το μόνο που πολέμησε με νύχια και με δόντια για την αποτροπή του.

Από την αρχή της κίνησης των πολιτών, από την οποία προήλθε και καθ’ όλη την πορεία του, επιτέθηκε «στα ίσια» και στον κ. Παρίση και στους παράγοντες του συνδυασμού του, με πρώτον, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους τον κ. Διονύση Λυκούδη, του οποίου το RHESUSGR θεωρεί τον ΦΙ.Κ.Ο. «φυτεψίμι».

Τους επιτέθηκε, όχι γιατί δεν του αρέσει η φάτσα τους, αλλά επειδή πολιτικά βρίσκεται απέναντί τους, αφού εκφράζουν, σε απόλυτο συσχετισμό, την αντικοινωνική πολιτική του Καλλικράτη και των επιχειρηματιών. 

Γιατί το ΦΙ.Κ.Ο. διεκδικεί καθαρά και ξάστερα την διάλυση του Καλλικρατικού εκτρώματος και την επαναφορά του ισχυρού, κοινωνικού δημοσίου στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε όλη την χώρα και, γιατί όχι, και σε όλη την Ευρώπη. (Αυτό για να μην ψάχνει άλλες βάσεις η συντακτική ομάδα για το ΦΙ.Κ.Ο.)

Και αυτό η «Ισχυρή Κεφαλονιά» το αντιλήφθηκε από την αρχή, και προσπάθησε να παρουσιάσει κάθε έναν ξεχωριστά και όλους μαζί τους ΦΙ.Κ.Ο., ως γραφικούς, ως τοπικιστές, ως κατσαπλιάδες, ως χρυσαυγίτες και, κυρίως, ως ποδηγετούμενους, στην αρχή από τον κ. Ρουχωτά, κατόπιν από αυτήν την ίδια. Το τελευταίο, χάριν κυρίως της αφέλειας ορισμένων, «έπιασε», αλλά όχι όσο θα ήθελαν οι κατασκευαστές του.

Ας ψάξει λοιπόν το   RHESUSGR αλλού αυτούς που έκαναν τον κ. Παρίση πάλι Δήμαρχο. Και του δείχνω το δρόμο:

Τα στελέχη των συνδυασμών του κ. Καλαφάτη (που πρώτα και καλύτερα εξαπέλυσαν εναντίον μας την κατηγορία της «ουράς του Παρίση») και του κ. Μιχαλάτου, ποια στάση τήρησαν κατά τα 3,5 έτη της Δημαρχίας της «Ισχυρής Κεφαλονιάς» και προεκλογικά; Ποια πολιτική ακολούθησαν;

Αν δεν ζαλιζόταν από την πολύ αριθμητική, η συντακτική ομάδα του άρθρου – εξίσωσης, θα διέκρινε ότι όλοι τους, επιδόθηκαν σε γκρίνια και παράπονα, με περιεχόμενο ότι την δουλειά που κάνει ο κ. Παρίσης, αυτοί θα την έκαναν καλύτερα και ηθικότερα. Ηχούν άλλωστε ακόμα στα αυτιά και αστράφτουν ακόμα στα μάτια του ακροατή και αναγνώστη οι δηλώσεις διακεκριμένων στελεχών της «Ενωμένης Τετράπολης», για την προσωπική τους εκτίμηση προς τον κ. Παρίση, που απλώς «έκανε κακές επιλογές».

Οι δε Ληξουριώτες σύμβουλοι (οι αυτοαποκαλούμενοι υπερηφάνως «Παλικισιάνοι»), με αδιαφορία ως και απέχθεια αντιμετώπισαν το πολιτικό αίτημα του Ληξουριώτη, για επαναφορά της αυτοδιοίκησης στον τόπο του. 

Μόλις ο Μιχελάκης «στραβομουτσούνιασε», έσπευσαν να παύσουν κάθε αντικαλλικρατικό λόγο. Και ο μόνος που κάτι πήγε να πει (ο Διονύσης Αραβαντινός εννοώ) σκεπάστηκε από την «Καλλικρατίτιδα» του συνδυασμού που ανήκε.

Προφανές αίτιο της στάσης των "αντιπολιτευομένων" πολιτευτών είναι ότι ανήκουν στα ίδια κομματικά «μαντριά» με τον κ. Παρίση. Ακολουθούν πιστά λοιπόν τις επιταγές της συγκυβέρνησης.

Προφανής συνέπεια ήταν ότι δεν έδωσαν ελπίδα, δεν έδωσαν πολιτικό στόχο, δεν έδωσαν θάρρος στους φοβισμένους από την κρίση Κεφαλλήνες και ιδίως στους φοβισμένους από την κρίση και τους σεισμούς Ληξουριώτες, οδηγώντας τους έτσι στις αγκάλες του «Ισχυρού» κ. Παρίση, απ’ όπου άλλωστε κάποιοι από τους ίδιους μόλις είχαν φύγει.

Άφησαν το ΦΙ.Κ.Ο. μόνο του να «αμπώνει τη βάρκα», έχοντας να αντιμετωπίσει και τις κατασκευασμένες κατηγορίες που του προσήψαν, για να μην τους πάρει «δικούς τους», «ιδιόκτητους» ψήφους.

Να λοιπόν τι βλέπει εύκολα, όποιος σκέφτεται λογικά και όχι λογιστικά, για το εκλογικό αποτέλεσμα.          

Β)  Θα έβλεπε ακόμα η συντακτική ομάδα του άρθρου – σκοτούρα, ότι η έρευνά της για την εκλογική «αποτυχία» των «Ριζοσπαστών» επηρεάστηκε, ηθελημένα ίσως, από εκείνους που προσπαθούν να συσκοτίσουν τα γεγονότα, αποδίδοντας μομφές παντού εκτός από τους εαυτούς τους. 

Εξηγούμαι όσο μπορώ:

Είναι γεγονός ότι η γνήσια, διεκδικητική, αγωνιστική φωνή του κ. Δημητράτου και των πραγματικών του φίλων ξεχώρισε από την αρχή των εκλογών. «Θάφτηκε» όμως, για λόγους που το άρθρο γνωρίζει, αναφέρει, αλλά μετά τους παραμερίζει και με την αριθμολαγνεία του καταλήγει στον φταίχτη: Το ΦΙΚΟ(Σ) φυτεψίμι των Ισχυροκεφαλονιτών.

Μήπως όμως η εθελοτυφλία αυτή της συντακτικής ομάδας του άρθρου – αλγόριθμου είναι και το πρόβλημα των «Ριζοσπαστών»;;

Όλη η νήσος βοούσε προεκλογικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διασπαστεί σε «Σύριζα εσωτερικού» και «Σύριζα εξωτερικού». Στη σκέψη κάθε Κεφαλονίτη ήταν ο φημολογούμενος ρόλος του κ. Γαλιατσάτου ως «φυτεύματος» του κ. Λυκούδη. Γιατί ουδείς εκ των «Ριζοσπαστών» δεν διέψευσε ή επιβεβαίωσε ευθέως τη φήμη;; Γιατί το πρόβλημα αναφέρεται τώρα, κατόπιν εορτής, ακροθιγώς, μόνο και μόνο για να καταλήξουμε στο ΦΙ.Κ.Ο. φταίχτη; Φταίχτη γιατί τόλμησε να μπει σε ξένα χωράφια, αυτά των «επαγγελματιών» πολιτικών;;

Μήπως, λέω μήπως, οι «Ριζοσπάστες Ξανά» (εσωτερικού) φοβούνται να χαλάσουν την «ενότητα» (μαύρη ενότητα) του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, που πλέει πλησίστιος προς την πολυπόθητη Κυβέρνηση και γι αυτό κύπτουν την κεφαλή προς φάπα;;

Σκεφτείτε τα αυτά, αγαπητή συντακτική ομάδα. Σκεφτείτε και μία προτροπή μου: Αντί να με αναγκάζετε να αποδεικνύω ότι δεν είμαι ελέφαντας, δείτε καλύτερα τους (ροζ) ελέφαντες, που υπάρχουν δίπλα σας και πατήστε τους σαν μυρμήγκια.

Αυτά από εμένα και τέλος. Δεν θα ανταπαντήσω σε τυχόν απάντησή σας (ας το αναλάβουν, αν το νομίζουν σωστό, οι φίλοι μου οι Φίκοι αυτό), για δύο λόγους:

α) Θεωρώ τροχοπέδη στον αγώνα για μια αξιοπρεπή Κεφαλονιά, να διαπληκτίζονται περί όνου σκιάς όσοι ανήκουν στο ίδιο μετερίζι.

β) Με την αριθμητική σας θα με ζουρλάνετε στο τέλος.

                                           Η συντακτική ομάδα του Josephus gr

                                          Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου    

Περί "κακομοιριάς" και "πολιτικαντισμού"

Κύριε Δήμαρχε, Κύριοι Σύμβουλοι της Πλειοψηφίας.

Οι καταστάσεις με αναγκάζουν να σας απασχολήσω ξανά, δημοσίως, για θέματα που δεν σας είναι ευχάριστα και σε κάποιους ίσως είναι και βαρετά. Ζητώ συγνώμη, αν πιστεύετε ότι γίνομαι κουραστικός ή και αναιδής.

Ρίξτε όμως, σας παρακαλώ, μια ματιά στις φωτογραφίες.

Είναι το άγαλμα του Ηλία Μηνιάτη, στο προαύλιο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Μηνιατών, στο Ληξούρι Παλίκης.

Το άγαλμα της εμβληματικής μορφής του ελληνικού Πνεύματος, των ελληνικών γραμμάτων, του μεγάλου Ληξουριώτη Ιεράρχη, στέκει τέσσερις μήνες μετά τους σεισμούς, κάτω από το βάθρο του, σακατεμένο. 

Ένας κουλός κοντοστούπης. Ένα αξιοθέατο τσίρκου.

Η ιερή μορφή του Ηλία Μηνιάτη ΑΤΙΜΑΖΕΤΑΙ δίπλα στο Ναό που ο χρυσορρήμων ρήτορας εκφώνησε τους μεγαλειώδεις λόγους του στην καθομιλουμένη γλώσσα.

Και αυτά, ενώ εσείς απονέμετε ευγνωμόνως τιμητικές πλακέτες σε celebrities, διότι είχαν την καλοσύνη να αποδεχθούν πρόσκληση ιδιώτη για διακοπές στο νησί μας.

Δεν γνωρίζω τον σχεδιασμό σας για την τύχη του αγάλματος. Βλέπετε, ίσως επειδή θεωρείτε ότι ο Κεφαλονίτης δεν ενδιαφέρεται για τέτοια πράγματα, προτιμάτε να πληροφορείτε το κοινό για τα επινίκια δείπνα σας.

Αλλά, ότι και να έχετε σχεδιάσει (αν έχετε σχεδιάσει), δεν νομίζετε ότι το θέαμα του κολοβωμένου και «εκθρονισμένου» αγάλματος είναι αντιαισθητικό, αποκρουστικό, ντροπιαστικό για όλους μας;;  

Δεν νομίζετε ότι τουλάχιστον τώρα, που άρχισε η τουριστική περίοδος, και εμουντίσετε (ω ευτυχία!) και την πλατεία, θα έπρεπε το άγαλμα να αποσυρθεί ή έστω να σκεπαστεί;; 

Ή μήπως νομίζετε κι εσείς ό,τι μάλλον τεχνηέντως διαδίδεται;;  Ότι δηλαδή το άγαλμα ανήκει στον Ιερό Ναό, σαν να είναι κανένα εικόνισμα, με σκοπό λατρευτικό.

Κύριε Δήμαρχε, Κύριοι πιστοί του Σύμβουλοι,

Είμαι βέβαιος ότι βλέποντας τις φωτογραφίες, θα καταλάβατε τι σημαίνει ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ, τι σημαίνει ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΣΜΟΣ.

Εύχομαι να καταλάβετε και ότι, δυστυχώς, αυτά τα δύο χαρακτηριστικά έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος της πολιτικής σας και της δημόσιας διαγωγής σας.

Ελπίζω με την χώνευση του δείπνου στον «Κούτουπα», τα επινίκια για την μεγάλη εκλογική σας επιτυχία (ομολογουμένως ανάλογη με αυτήν του Δημάρχου Μαραθώνος) να τελειώσουν.

Από εκεί και πέρα, σας παρακαλώ θερμά, στα θέματα Πολιτισμού τουλάχιστον, συνέλθετε. Αντιληφθείτε το μεγαλείο αυτού του τόπου και προσπαθήστε να αρθείτε στο ύψος του.

Ειλικρινά

Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου

Υ.Γ. Λυπάμαι, που αυτή την φορά δεν σας απευθύνομαι με κείμενο χιουμοριστικό. Εσείς οι ίδιοι όμως και τα φίλια προς εσάς μ.μ.ε., αποδείξατε ότι το μόνο που αντιλαμβάνεστε από τέτοια κείμενα είναι ανύπαρκτες προσωπικές προσβολές. Και κάποιοι που αποπειράθηκαν απαντητικό χιούμορ ήταν τόσο, μα τόσο κρύοι!

Ανοιχτή επιστολή προς την κ. Τζένη Μπότση

Αγαπητή κυρία Μπότση,

Επιθυμώ κατ’ αρχάς να εκφράσω τον αμέριστο θαυμασμό μου και για το κάλλος σας, αλλά και για το υποκριτικό σας ταλέντο.

Μετά λύπης μου όμως είμαι αναγκασμένος στην συνέχεια της επιστολής μου αυτής, να σας απασχολήσω για θέμα που δεν αφορά την ουσιαστική  καλλιτεχνική σας δραστηριότητα, αλλά την «παραεπαγγελματική» παρουσία σας αυτές τις ημέρες στην Κεφαλονιά.

Βεβαίως δεν σας κακίζω καθόλου, που συμμετείχατε σε μια κακόγουστη «αμερικανιά», που θέλει την απλή παρουσία διασημοτήτων σε κάποιο τουριστικό μέρος, να συνεπάγεται συρροή τουριστών, που έχουν την ευκαιρία να δουν και να ξαναδούν τις διασημότητες αυτές στην Αθήνα, χωρίς έξοδα μετακίνησης, σίτισης, στέγασης κλπ.. Αυτές είναι «εκπτώσεις» που όλοι κάνουμε στην ζωή μας, στην δουλειά μας, στην Τέχνη μας, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε.

Θέλω μόνο να σας ενημερώσω.

Να σας ενημερώσω, ότι στο νησί που ήλθατε να ενισχύσετε τουριστικώς μετά το χτύπημα του Εγκέλαδου, οι σεισμοί έπληξαν ιδιαίτερα (αποκλειστικά σχεδόν)  μια περιοχή του, την περιοχή του Ληξουρίου. (Στην απίθανη περίπτωση που σας ανέφεραν την περιοχή αυτή, θα χρησιμοποίησαν τον όρο «Παλική», οπότε σίγουρα θα μείνατε αποσβολωμένη να αναρωτάσθε «τι είναι αυτό;»)

Αυτή η περιοχή ήταν στο επίκεντρο του σεισμού. Το Ληξούρι.

Στο Ληξούρι καταστράφηκαν ή «κιτρίνισαν» οικίες. Στο Ληξούρι καταστράφηκε η Ιακωβάτειος. Στο Ληξούρι έσπασαν το άγαλμα του Μηνιάτη, η στήλη των Ιακωβάτων, η στήλη των πεσόντων. Στα χωριά του Ληξουριού ερειπώθηκαν εκκλησίες – έργα τέχνης. Τα ξενοδοχεία του Ληξουριού έπαθαν ζημίες που δεν αποκαταστάθηκαν από το κράτος, παρά μόνο με δάνεια «προς ανάπτυξη».

Το Ληξούρι χτυπήθηκε ανελέητα από τα κανάλια, παρουσιαζόμενο για μήνες μετά τους σεισμούς ως κρανίου τόπος, με κατοίκους αλλόφρονες ζητιάνους.

Το Ληξούρι λοιπόν είναι αυτό που θα έπρεπε να ενισχύσετε τουριστικώς, ερχόμενη να δείτε και να προβάλετε τις ομορφιές του: Τους Πετανούς, τα Λέπεδα, την πόλη, τα χωριά του, εμένανε και τόσα άλλα. Η επίσκεψη σας στο Ληξούρι έπρεπε να λάβει δημοσιότητα προς ενίσχυση του "εμπορικού κόσμου" του….

Εσείς όμως, περιηγηθήκατε σε μέρη της πανέμορφης Ερίσου, που και αρκετή τουριστική ανάπτυξη έχουν και  σχεδόν καμία σχέση δεν είχαν με το αντικείμενο της επισκέψεώς σας.

Πόσο κρίμα!

Αγαπητή κυρία Μπότση,

Είμαι βέβαιος, πώς αν έχω την τύχη να διαβάσετε την επιστολή μου θα σκεφτείτε: «Καλά, τι του φταίω αυτού του κυρίου;; Εγώ πήγα όπου μου υπέδειξαν. Γιατί με ζαλίζει;; Μήπως ως φανατικός θαυμαστής μου προσπαθεί απλώς να τραβήξει την προσοχή μου;;».

Λοιπόν, κυρία Μπότση, στο τελευταίο ίσως να έχετε και δίκιο. Όμως, ο κύριος λόγος που σας απευθύνομαι, είναι για να βγάλω από μέσα μου το παράπονό μου και να μην «σκάσω».

Βλέπετε η Δημοτική Αρχή, η υπεύθυνη για έναν ακόμα εξευτελισμό του Ληξουριού (του Ληξουριού που την επανεξέλεξε, όταν του έταξε λαγούς πετραχείλια σε περίπτωση που εκλεγεί και χάος στην περίπτωση που δεν εκλεγεί) και να τα πω, δεν πρόκειται να τα ακούσει. Αλαζονική όσο ποτέ άλλοτε, μετά την εκλογική της επιτυχία, εξακολουθεί ακάθεκτη το μεγαλειώδες έργο του υποβιβασμού των Ληξουριωτών, ω συγνώμη, των Παλικισιάνων ήθελα να πω.  
ΥΓ: Ίσως σας είπαν ότι ο Δήμος ουδεμία σχέση έχει με το "εγχείρημα". Όμως ο κύριος, που  είδα να ποζάρει δίπλα σας και πολύ τον εφθόνησα, είναι ο Αντιδήμαρχος Τουρισμού. 

Ειλικρινά δικός σας

Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου