ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΠΑΡΙΣΗ

Καταγγέλλω  Δημόσια τον Στρατηγό Ηλία Παρίση, δημοτικό σύμβουλο με την παράταξη των ΦΙ.Κ.Ο..

Τον καταγγέλλω, γιατί κάθεται και στενοχωριέται με ανάξια λόγου δημοσιεύματα.

Έφτασε μια παρέμβασή μου, μετά από πολύ καιρό, για το θέμα των μπάζων του Αγίου Αντωνίου, για να «τσιμπήσουν» οι γνωστοί άγνωστοι και να νομίσουν ότι μπορούν να (ξανά) αρχίσουν το αγαπημένο τους παιχνιδάκι των προσωπικών «βολών» και αντεγκλήσεων, το ληξουριωτιστί καλούμενο «πορδόμυλος».

Δημοσίευσαν και αναδημοσίευσαν, λοιπόν, ένα απείρου δημοσιογραφικού κάλους και βαθιάς πολιτικής ανάλυσης άρθρο, που λέει ότι οι ΦΙ.Κ.Ο. « …..“τον δουλέψανε” τον καημένο τον Ιωσήφ και “του τη φορέσανε” κανονικά….», αφού δεν θα αναλάβω δημοτικός σύμβουλος στην θέση του Στρατηγού. Στον επίλογο του, το βαρυσήμαντο αυτό άρθρο αναφέρει ότι «…..Από την όλη ιστορία πάντως κερδισμένος και πονηρός βγαίνει ο αρχηγός του ΦΙΚΟ Ηλίας Παρίσης που κρατάει την καρέκλα του την ώρα που ο Λουκέρης εξακολουθεί να “μάχεται με ανεμόμυλους”».

Προσωπικά καθόλου δεν επηρεάστηκα από τα γραφόμενα των …. ανεμόμυλων. Ο Στρατηγός όμως, άνθρωπος με αρκετές ευαισθησίες, τους πήρε στα σοβαρά και θεωρεί προσωπική προσβολή τον χαρακτηρισμό του «κερδισμένου» και «πονηρού» από τον δήθεν παραμερισμό μου.   

Για χάρη του Ηλία Παρίση, λοιπόν και του σεβασμού που έχω προς το πρόσωπό του, γράφω τους λόγους που δεν αναλαμβάνω την θέση του Δημοτικού Συμβούλου, ξεκαθαρίζοντας από την αρχή ότι αυτό ήταν μια καθαρά προσωπική μου επιλογή, παρά τις παραινέσεις προς το αντίθετο του Στρατηγού:

α)  Λόγω της ένταξής μου στο Ε.ΠΑ.Μ. και δη στο Εθνικό Συντονιστικό του Συμβούλιο έχω την τιμή και την ευθύνη να ασχολούμαι με μια πιο αγωνιστική και γενική πολιτική από αυτή των φίλων μου των ΦΙ.Κ.Ο., κυρίως για τα θέματα της Τ.Α..

β) Κατά την προεκλογική περίοδο του 2014, όταν οι ΦΙ.Κ.Ο. αποφασίσαμε ο πρώτος επιλαχών σύμβουλος να αντικαταστήσει τον αρχηγό του συνδυασμού στην «μέση» της θητείας του Δημοτικού Συμβουλίου, ήμουν ο μόνος που μειοψήφησα. Και αυτό, γιατί θεώρησα ότι με αυτό το «σύστημα» δείχναμε ως συνδυασμός ασάφεια και αβεβαιότητα στις επιλογές μας.

γ) Κατά την δεύτερη εκλογή Προεδρείου Δημοτικού Συμβουλίου, σύμβουλοι της πλειοψηφίας («ισχυροκεφαλλλλονίτες» για να εξηγούμεθα), όπως είχαν πράξει και στην πρώτη, ζωγράφισαν επί των ψηφοδελτίων γεννητικά όργανα. Μάλιστα, ούτε ο πεπειραμένος και σοβαρός νέος Πρόεδρος του Δ.Σ. φάνηκε να θίγεται από αυτό, αλλά ούτε και η αντιπολίτευση αντέδρασε όπως είχε καθήκον, δηλαδή με την έντονη καταγγελία στο πανελλήνιο του «φαινομένου».

Ένα Δημοτικό Συμβούλιο, που περιέχει αυτούς του «ζωγράφους», λοιπόν, προτιμώ να το γράφω σε ό,τι ζωγράφισαν.

Τελειώνω με δύο συμβουλές:

Συμβουλή προς τον Ηλία Παρίση: Γράφε τους κι εσύ Στρατηγέ και μην σκας.

Συμβουλή γενική: Μην ξύνεστε στην γκλίτσα του τσοπάνη!  

Παραδοσιακή ρίψις χύτρας ταχύτητος από τους ΦΙ.Κ.Ο.

Περιηγητής αναφέρει ότι το έτος 1623, στην περιοχή Δίμπουκου - Αρκαγγέλου, έρριπταν κατσαρόλες και μπουρίκια, την Κυριακή του Πάσχα. 
Οι ΦΙ.Κ.Ο., ακολουθώντας την τάση αναβιώσεως και εκσυγχρονισμού των εθίμων που εγκαινίασε η Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ., προέβησαν σε ρίψη χύτρας ταχύτητος στην ίδια ιστορική συνοικία. 
Την ρίψη πραγματοποίησε ο επιτελάρχης της παρατάξεως Γιοσήφης, με χύτρα που που εξασφάλισε διαλαθών την προσοχήν της μητρός του, ενώ παρέστη και η πολιτευτής, υποψηφία στην Δ.Ε. Ομαλών, κ. Ζηναϊς - Αριστέα Δελλαπόρτα. 
Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την τελετή, αφού εκείνη την ώρα έτυχε να απολύουν οι Αρκαγγέλοι, και οι πιστοί άκουσαν το μπαμ - τσαφ. 
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!

ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΦΙ.Κ.Ο.!

Ναι! Εμείς, οι ΦΙ.Κ.Ο., εχώσαμε τη λακκούβα της οδού Π. Δελλαπόρτα στην Παλλίκη!

 Δικό μας είναι αυτό το έργο πνοής και αειφόρου ανάπτυξης για τον τόπο, το μεγαλύτερο και αυτού ακόμα του ενυδρείου.

Αγανακτισμένοι από την δεκάμηνη απραξία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και την δίμηνη καθυστέρηση της Κυβέρνησης Πα.Σο.Κ. – Ν.Δ., εμπνευσμένοι δε, από τον ενθουσιασμό της ολοκαίνουργιας Δημοτικής μας Αρχής, χτυπήσαμε την γροθιά μας σε ό,τι κουτσοτράπεζο ευρέθηκε μπροστά μας, χρησιμοποιήσαμε τις υψηλές μας γνωριμίες στον χώρο της Πολιτικής και των Τεχνών και ΙΔΟΥ:  Παραδίδουμε τον δρόμο με χώμα τέλεια πατικωμένο, ενώ έχουμε αρχίσει και ενέργειες για να ρίξουμε και γαρμπίλι!!!!

Επειδή δεν είμεθα άνθρωποί των λόγων, είμεθα άνθρωποι των έργων, σήμερα πουρνό, δύο μεγαλοστελέχη μας μετέβησαν ινκόγκνιτο επί του σημείου για τις τελευταίες πινελιές στο αριστούργημα. Εντελώς τυχαίως, μικροστέλεχός μας με φωτογραφική μηχανή διάβαινε αμέριμνο και τους φωτογράφισε παρά τις αντιρρήσεις τους.

Έτσι, στις τυχαίες φωτογραφίες, βλέπουμε τον γραφικό τοπικιστή Γιοσήφη να σκάφτει και στην συνέχεια τον συστημικό επιχειρηματία Σπυρογιάννη να τοποθετεί τον τελευταίον λίθον (του αναθέματος)!   

Τέλος, εξαγγέλλουμε το επόμενο έργο μας, που θα πραγματοποιηθεί σε τέσσερα χρόνια, (που θα είμαστε ακόμα καινούργιοι):  

Από τις πέντε κολώνες που βρίσκονται επί της συγκεκριμένης οδού, μόνο η μία διαθέτει λάμπα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι τους υπόλοιπους λαμπτήρες τους έσπασε ο Σπίρτζης με λαστικέρα. Εμπνευσμένοι και πάλι από τον ενθουσιασμό της ολοκαίνουργιας Δημοτικής μας Αρχής, ΔΕΣΜΕΥΟΜΕΘΑ να τοποθετήσουμε λάμπα φωταερίου ή ακόμα καλύτερα και λαδοφάναρο, που θα φέξει όλη η Παλλίκη. (Εντελώς τυχαίως και πάλι διαβάτης αμέριμνος θα μας φωτογραφήσει και έτσι θα έχουμε αποδείξεις και για αυτό το έργο).

Να δούμε ποιος θα παλαβώσει ποιον τελικά….

Η οδυνηρή δικαίωση των ΦΙ.Κ.Ο.

Μετά το αποτέλεσμα των Δημοτικών Εκλογών, νικητές και ηττημένοι «κόλλησαν μια ρετσινιά» στους ΦΙ.Κ.Ο.: Ότι εμείς, «οι θεόζουρλοι», με την απόφασή μας να μπούμε σε ξένα χωράφια, συμμετέχοντας στις εκλογές, αποσπάσαμε ψήφους από όλους τους συνδυασμούς, εκτός από την «Ισχυρή Κεφαλονιά», παίζοντας έτσι το παιχνίδι του κ. Παρίση. Ειδικά η «Ενωμένη Τετράπολη», εκμεταλλευόμενη την ελάχιστη διαφορά της από την «Ανεξάρτητη Ενωμένη Κεφαλονιά», έσπευσε να ψιθυρίσει ηχηρά, ότι όλοι οι ψήφοι που της έλειψαν, «κλάπηκαν» από τους ΦΙ.Κ.Ο. και ότι, αν δεν υπήρχαμε εμείς, θα ερχόταν δεύτερη την πρώτη Κυριακή, οπότε στην επαναληπτική ψηφοφορία θα καταλάμβανε την Δημοτική Αρχή με την στήριξη του κ. Μιχαλάτου, τον οποίο η ίδια δεν στήριξε!

Αρνούμενος αυτές τις παράλογες έως φαιδρές κατηγορίες, σε κείμενο, που ανήρτησα στο ιστολόγιό μου, απάντησα ότι μερίδιο ευθύνης για το εκλογικό αποτέλεσμα δεν έχουν οι ΦΙ.Κ.Ο., αλλά,  αντίθετα, οι ίδιοι οι «κατήγοροί τους» με την καλλικρατική, μνημονιακή και εν πολλοίς φιλοπαρισική πολιτική τους, κατά την προηγούμενη θητεία της «Ισχυρής Κεφαλονιάς» και προεκλογικά.

Αιτιολογώντας την στάση τους έγραφα: 

«Προφανές αίτιο της στάσης των "αντιπολιτευομένων" πολιτευτών είναι ότι ανήκουν στα ίδια κομματικά «μαντριά» με τον κ. Παρίση. Ακολουθούν πιστά λοιπόν τις επιταγές της συγκυβέρνησης.»

Όταν άρχισε να λειτουργεί το νέο Δημοτικό Συμβούλιο και αν εξαιρέσουμε την «σεμνή και ταπεινή» αντιπολίτευση που επιχείρησε αρχικά ο κ. Καλαφάτης, ο κομματισμός έδειξε να υποχωρεί και η «Ισχυρή Κεφαλονιά» να απομονώνεται.

Με την προκήρυξη όμως των εθνικών εκλογών τα πράγματα άλλαξαν:

Ο κ. Καλαφάτης παρέχει την στήριξή του και ο κ. Σαμούρης συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του κ. Χρυσοχοϊδη, που ενέπαιξε τους Ληξουριώτες για τα θέματα των σεισμών, για να εξελιχθεί σε «πολιτικό μάνατζερ» ή «επίτιμο μέλος» της «Ισχυρής Κεφαλονιάς».

Ο κ. Ρουχωτάς δεν έχει διαψεύσει ακόμα τα δημοσιεύματα, που τον έφεραν να διαγκωνίζεται για μια θέση στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. και, κυρίως, εκείνα που τον θέλουν να στηρίζει αμέριστα την «μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη». Αγνοεί μήπως ότι το ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. έχει αδελφικούς δεσμούς με την «Ισχυρή Κεφαλονιά»;; Ξεχνά ότι η Ν.Δ. τον «άδειασε» κανονικότατα στις Δημοτικές Εκλογές, χάριν των κκ Παρίση και Λυκούδη;;

Απ’ την πλευρά των «Μιχαλατικών», ο κ. Σαββαόγλου κατέρχεται υποψήφιος μαζί με τον κ. Χ. Λυκούδη, σβήνοντας από τη μνήμη του τις χυδαίες ύβρεις που εκτόξευσαν εναντίον του παρισικοί ανωνυμογράφοι. Αν ο αγαπητός Σάββας ρισκάρει για την πρωτιά, τότε ενεργεί πολύ επικίνδυνα. Κινδυνεύει, στην μονοεδρική μας περιφέρεια, να έλθει δεύτερος και με τους προσωπικούς του ψήφους να "χρίσει" βουλευτή τον Χαράλαμπο Λυκούδη.

Έτσι λοιπόν, ήλθε η δικαίωση για τους ΦΙ.Κ.Ο.: Απέδειξαν οι ανωτέρω και πολλοί άλλοι, ότι δεν θυσιάζουν το παραταξιακό συμφέρον για το κοινό καλό.

Οδυνηρή δικαίωση! Θα χαιρόμασταν ειλικρινά, αν όλοι οι παραπάνω έβρισκαν την ευκαιρία, να επικαλεστούν την στήριξη των παρατάξεών τους στην «Ισχυρή Κεφαλονιά», για να αποχωρήσουν επιτέλους από αυτά τα δύο κόμματα, που, αφού καθ΄ όλη την μεταπολίτευση δίχασαν αδικαιολόγητα τον ελληνικό λαό, αίφνης ενώθηκαν για να τον ρημάξουν.

Η ευκαιρία τους όμως δεν χάθηκε ακόμα. Απομένουν μέχρι τις εκλογές   15 ημέρες. Ελπίζω να καταλάβουν το ολέθριο λάθος τους, να σκεφτούν την αξιοπρέπεια της Ελλάδας και της Κεφαλονιάς, να αλλάξουν πορεία και να «μου πετάξουν στα μούτρα» αυτό το δημοσίευμα.

                                                                      Εν τιμή

                                                    Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου  

Απάντηση προς το RHESUSGR, από ένα φύτευμα

Σε άρθρο ανάλυσης του εκλογικού αποτελέσματος (μπορείτε να το δείτε εδώ: http://kefaloniaupdate.blogspot.gr/2014/06/blog-post_17.html), η συντακτική ομάδα του RHESUSGR, κατ’ εκτίμηση του μακροσκελέστατου κειμένου, ψάχνει να βρει τα αίτια α) της επανεκλογής ως Δημάρχου του Αλέξανδρου Παρίση και β) της εκλογικής αποτυχίας του συνδυασμού «Ριζοσπάστες Ξανά».

Κατόπιν σειράς μαθηματικών υπολογισμών, που σίγουρα έκαναν τα κομπιουτεράκια της να αναστενάξουν, η συντακτική ομάδα καταλήγει ότι κύριος υπαίτιος και των δύο δεινών είναι (τι άλλο;) το «ΦΙΚΟΣ» (το Σίγμα στο τέλος δεν έχει θέση, αλλά μάλλον η συντακτική ομάδα εννοεί «Συριζοφάγοι»).

Το «ΦΙΚΟΣ», που το «φύτεψαν» κάποιοι παράγοντες της «Ισχυρής Κεφαλονιάς», προκειμένου να κάνουν ζημιά στους «Ριζοσπάστες» και να καταφέρουν την επανεκλογή του Παρίση.

Υποθέτω ως άδολο το τεράστιο σφάλμα του RHESUSGR, το προσβλητικό για ένα ολόκληρο κίνημα, που ξεκίνησε από την ανάγκη για πολιτική έκφραση και ανάκτηση αξιοπρέπειας του Ληξουριώτη. Και με την υπόθεση ότι απευθύνομαι σε καλόπιστους συνομιλητές, απαντώ, από το προσωπικό  μου ιστολόγιο και κατά την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου γνώμη:

Αν η συντακτική ομάδα, δεν βασιζόταν στην «πάγκαλη παιδιά» των μαθηματικών για την εξαγωγή συμπερασμάτων και την απόδοση χαρακτηρισμών, αλλά στα πριν και κατά τις εκλογές γεγονότα και την στάση του κάθε συνδυασμού, θα έβλεπε τα εξής:

Α) Ότι το ΦΙ.Κ.Ο.(Σ) είναι το μόνο που δεν φταίει για το ντροπιαστικό για την Κεφαλονιά εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και το μόνο που πολέμησε με νύχια και με δόντια για την αποτροπή του.

Από την αρχή της κίνησης των πολιτών, από την οποία προήλθε και καθ’ όλη την πορεία του, επιτέθηκε «στα ίσια» και στον κ. Παρίση και στους παράγοντες του συνδυασμού του, με πρώτον, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους τον κ. Διονύση Λυκούδη, του οποίου το RHESUSGR θεωρεί τον ΦΙ.Κ.Ο. «φυτεψίμι».

Τους επιτέθηκε, όχι γιατί δεν του αρέσει η φάτσα τους, αλλά επειδή πολιτικά βρίσκεται απέναντί τους, αφού εκφράζουν, σε απόλυτο συσχετισμό, την αντικοινωνική πολιτική του Καλλικράτη και των επιχειρηματιών. 

Γιατί το ΦΙ.Κ.Ο. διεκδικεί καθαρά και ξάστερα την διάλυση του Καλλικρατικού εκτρώματος και την επαναφορά του ισχυρού, κοινωνικού δημοσίου στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε όλη την χώρα και, γιατί όχι, και σε όλη την Ευρώπη. (Αυτό για να μην ψάχνει άλλες βάσεις η συντακτική ομάδα για το ΦΙ.Κ.Ο.)

Και αυτό η «Ισχυρή Κεφαλονιά» το αντιλήφθηκε από την αρχή, και προσπάθησε να παρουσιάσει κάθε έναν ξεχωριστά και όλους μαζί τους ΦΙ.Κ.Ο., ως γραφικούς, ως τοπικιστές, ως κατσαπλιάδες, ως χρυσαυγίτες και, κυρίως, ως ποδηγετούμενους, στην αρχή από τον κ. Ρουχωτά, κατόπιν από αυτήν την ίδια. Το τελευταίο, χάριν κυρίως της αφέλειας ορισμένων, «έπιασε», αλλά όχι όσο θα ήθελαν οι κατασκευαστές του.

Ας ψάξει λοιπόν το   RHESUSGR αλλού αυτούς που έκαναν τον κ. Παρίση πάλι Δήμαρχο. Και του δείχνω το δρόμο:

Τα στελέχη των συνδυασμών του κ. Καλαφάτη (που πρώτα και καλύτερα εξαπέλυσαν εναντίον μας την κατηγορία της «ουράς του Παρίση») και του κ. Μιχαλάτου, ποια στάση τήρησαν κατά τα 3,5 έτη της Δημαρχίας της «Ισχυρής Κεφαλονιάς» και προεκλογικά; Ποια πολιτική ακολούθησαν;

Αν δεν ζαλιζόταν από την πολύ αριθμητική, η συντακτική ομάδα του άρθρου – εξίσωσης, θα διέκρινε ότι όλοι τους, επιδόθηκαν σε γκρίνια και παράπονα, με περιεχόμενο ότι την δουλειά που κάνει ο κ. Παρίσης, αυτοί θα την έκαναν καλύτερα και ηθικότερα. Ηχούν άλλωστε ακόμα στα αυτιά και αστράφτουν ακόμα στα μάτια του ακροατή και αναγνώστη οι δηλώσεις διακεκριμένων στελεχών της «Ενωμένης Τετράπολης», για την προσωπική τους εκτίμηση προς τον κ. Παρίση, που απλώς «έκανε κακές επιλογές».

Οι δε Ληξουριώτες σύμβουλοι (οι αυτοαποκαλούμενοι υπερηφάνως «Παλικισιάνοι»), με αδιαφορία ως και απέχθεια αντιμετώπισαν το πολιτικό αίτημα του Ληξουριώτη, για επαναφορά της αυτοδιοίκησης στον τόπο του. 

Μόλις ο Μιχελάκης «στραβομουτσούνιασε», έσπευσαν να παύσουν κάθε αντικαλλικρατικό λόγο. Και ο μόνος που κάτι πήγε να πει (ο Διονύσης Αραβαντινός εννοώ) σκεπάστηκε από την «Καλλικρατίτιδα» του συνδυασμού που ανήκε.

Προφανές αίτιο της στάσης των "αντιπολιτευομένων" πολιτευτών είναι ότι ανήκουν στα ίδια κομματικά «μαντριά» με τον κ. Παρίση. Ακολουθούν πιστά λοιπόν τις επιταγές της συγκυβέρνησης.

Προφανής συνέπεια ήταν ότι δεν έδωσαν ελπίδα, δεν έδωσαν πολιτικό στόχο, δεν έδωσαν θάρρος στους φοβισμένους από την κρίση Κεφαλλήνες και ιδίως στους φοβισμένους από την κρίση και τους σεισμούς Ληξουριώτες, οδηγώντας τους έτσι στις αγκάλες του «Ισχυρού» κ. Παρίση, απ’ όπου άλλωστε κάποιοι από τους ίδιους μόλις είχαν φύγει.

Άφησαν το ΦΙ.Κ.Ο. μόνο του να «αμπώνει τη βάρκα», έχοντας να αντιμετωπίσει και τις κατασκευασμένες κατηγορίες που του προσήψαν, για να μην τους πάρει «δικούς τους», «ιδιόκτητους» ψήφους.

Να λοιπόν τι βλέπει εύκολα, όποιος σκέφτεται λογικά και όχι λογιστικά, για το εκλογικό αποτέλεσμα.          

Β)  Θα έβλεπε ακόμα η συντακτική ομάδα του άρθρου – σκοτούρα, ότι η έρευνά της για την εκλογική «αποτυχία» των «Ριζοσπαστών» επηρεάστηκε, ηθελημένα ίσως, από εκείνους που προσπαθούν να συσκοτίσουν τα γεγονότα, αποδίδοντας μομφές παντού εκτός από τους εαυτούς τους. 

Εξηγούμαι όσο μπορώ:

Είναι γεγονός ότι η γνήσια, διεκδικητική, αγωνιστική φωνή του κ. Δημητράτου και των πραγματικών του φίλων ξεχώρισε από την αρχή των εκλογών. «Θάφτηκε» όμως, για λόγους που το άρθρο γνωρίζει, αναφέρει, αλλά μετά τους παραμερίζει και με την αριθμολαγνεία του καταλήγει στον φταίχτη: Το ΦΙΚΟ(Σ) φυτεψίμι των Ισχυροκεφαλονιτών.

Μήπως όμως η εθελοτυφλία αυτή της συντακτικής ομάδας του άρθρου – αλγόριθμου είναι και το πρόβλημα των «Ριζοσπαστών»;;

Όλη η νήσος βοούσε προεκλογικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διασπαστεί σε «Σύριζα εσωτερικού» και «Σύριζα εξωτερικού». Στη σκέψη κάθε Κεφαλονίτη ήταν ο φημολογούμενος ρόλος του κ. Γαλιατσάτου ως «φυτεύματος» του κ. Λυκούδη. Γιατί ουδείς εκ των «Ριζοσπαστών» δεν διέψευσε ή επιβεβαίωσε ευθέως τη φήμη;; Γιατί το πρόβλημα αναφέρεται τώρα, κατόπιν εορτής, ακροθιγώς, μόνο και μόνο για να καταλήξουμε στο ΦΙ.Κ.Ο. φταίχτη; Φταίχτη γιατί τόλμησε να μπει σε ξένα χωράφια, αυτά των «επαγγελματιών» πολιτικών;;

Μήπως, λέω μήπως, οι «Ριζοσπάστες Ξανά» (εσωτερικού) φοβούνται να χαλάσουν την «ενότητα» (μαύρη ενότητα) του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, που πλέει πλησίστιος προς την πολυπόθητη Κυβέρνηση και γι αυτό κύπτουν την κεφαλή προς φάπα;;

Σκεφτείτε τα αυτά, αγαπητή συντακτική ομάδα. Σκεφτείτε και μία προτροπή μου: Αντί να με αναγκάζετε να αποδεικνύω ότι δεν είμαι ελέφαντας, δείτε καλύτερα τους (ροζ) ελέφαντες, που υπάρχουν δίπλα σας και πατήστε τους σαν μυρμήγκια.

Αυτά από εμένα και τέλος. Δεν θα ανταπαντήσω σε τυχόν απάντησή σας (ας το αναλάβουν, αν το νομίζουν σωστό, οι φίλοι μου οι Φίκοι αυτό), για δύο λόγους:

α) Θεωρώ τροχοπέδη στον αγώνα για μια αξιοπρεπή Κεφαλονιά, να διαπληκτίζονται περί όνου σκιάς όσοι ανήκουν στο ίδιο μετερίζι.

β) Με την αριθμητική σας θα με ζουρλάνετε στο τέλος.

                                           Η συντακτική ομάδα του Josephus gr

                                          Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου    

Λευκό, άκυρο και συνείδηση

Πολύς ο λόγος για την στάση των ψηφοφόρων των υπολοίπων συνδυασμών απέναντι στους δύο πρωτεύσαντες την προηγούμενη Κυριακή.

Σε όλη την «πολυλογία» κύρια θέση έχει το επιχείρημα «και οι δύο είναι ίδιοι, άρα χρειάζεται ουδέτερη στάση, δηλαδή άκυρο, λευκό, αποχή».

Ας δούμε όμως πόσο «ουδέτερα» είναι το λευκό, το άκυρο, η αποχή, αλλά και πόσο δημοκρατικά:

Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, που εδώ και χρόνια ισχύει, το λευκό και το άκυρο «ρίχνονται στον κάλαθο των αχρήστων» και δεν παίρνουν ιδιαίτερο ποσοστό. 
Άρα λευκό, άκυρο και φυσικά αποχή σημαίνουν απλά και καθαρά ενίσχυση του πρώτου συνδυασμού.

Συνεπώς:

α) Όποιος ψηφοφόρος θέλει να ενισχύσει τον Αλέξανδρο Παρίση, που πρώτευσε την προηγούμενη Κυριακή, είναι καλύτερο να το πράξει ψηφίζοντάς τον, για να έχει και την επιβράβευση ή τον έλεγχο της συνείδησής του στην πενταετία που ακολουθεί.

β) Όποιος συνδυασμός «κλείνει το μάτι» στους ψηφοφόρους του για λευκό ή άκυρο, δεν κρατάει ουδέτερη στάση, αλλά ευνοεί τον κ. Παρίση.

Όσον αφορά την δημοκρατικότητα  και την πολιτική ηθική τού «δεν έχω επιλογή ανάμεσα στους δύο» ισχύουν κατά τη γνώμη μου τα εξής:

Όσο «ίδιοι» και να είναι οι δύο συνδυασμοί, που μας απέμειναν για τις δεύτερες εκλογές, ο δημότης οφείλει να βρει έστω και τις ελάχιστες διαφορές τους (αν όχι στην πολιτική τότε στα πρόσωπα) και να επιλέξει. Ας πιάσει, έστω και με αηδία το ψηφοδέλτιο του «μη χειρότερου» και ας το ρίξει στην κάλπη.

Γιατί ο πολίτης πρέπει να παίρνει την ευθύνη πάνω από την κάλπη σε οποιαδήποτε κατάσταση. Δεν δικαιούται να «ιδιωτεύει» και να αρκείται στο «εγώ σας τα έλεγα». Από τον ρόλο του αποστασιοποιημένου, είναι προτιμότερος χίλιες φορές ο ρόλος του κοψοχέρη.

Γιατί το «δεν έχω επιλογή» δεν είναι «ψήφος κατά συνείδηση», αλλά ψήφος ασυνείδητη.

Γιατί έστω και αργά, έστω και εν μέρει, πρέπει οι Κεφαλονίτες να ξεπεράσουν τον φόβο, που τους ντρόπιασε την προηγούμενη Κυριακή.

                                 Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου

Πρόλογος Κεντρικής Ομιλίας ΦΙ.Κ.Ο.