Οι Τσιγγάνοι και ο Φαρισαίος Δρ Τσιόδρας (και η κ. Νάκυ Αγάθου)

Η δήλωση του τσιγγάνου της Λάρισας δεν είχε τίποτε το περίεργο ούτε κάτι μεμπτό. Ακόμα και όποιος έχει περάσει έξω από την πόρτα μιας Νομικής Σχολής, πηγαίνοντας για πρόβα στην Φιλαρμονική του Δήμου Κομοτηναίων, γνωρίζει ότι κανείς δεν κλέβει επειδή "έτσι του κάπνισε". 

Ο άνθρωπος κλέβει κατά κύριο λόγο από ανάγκη. Και οι τσιγγάνοι, που αποτελούν όντως μια "ευπαθή ομάδα",  ακόμα και όταν δεν κυκλοφορούν κορωνοϊοί ανάμεσά μας, είναι λογικό και μοιραίο, αν δεν τους ενισχύσει η Πολιτεία, να καταφύγουν σε "άλλες λύσεις", αν υπολογίσουμε μάλιστα ότι πρόκειται για μια κοινωνική ομάδα ανυπότακτη στα κελεύσματα της σύγχρονης ηθικής.

Θα είχε περάσει λοιπόν αυτή η δήλωση ήρεμα και ωραία, αν δεν την "είχε περιλάβει" και αυτή η σύγχρονη Νάκυ Αγάθου, δηλαδή ο Δρ. Τσιόδρας. 

Ο Σωτηράκης, λίγο για να γεμίσει τον τηλεοπτικό του χρόνο και πολύ για να να συνεχίσει το παιχνιδάκι που παίζουν μαζί με τον Κούλη στις πλάτες μας, άδραξε την δήλωση του Τσιγγάνου και την χρησιμοποίησε για να χύσει μερικές ακόμα παχιές σταγόνες δηλητήριο στην ελληνική κοινωνία.

Βγήκε με αυτό το εκνευριστικό ύφος των χιλίων κλαμένων αιδοίων και όλως αναρμοδίως εξήγγειλε ότι οι "Ρομά" είναι ευπαθής ομάδα, θα συνεχίσουν να έχουν ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες  υγείας και ότι δεν έχουμε χώρο για μίσος, διακρίσεις και άλλα τερατώδη και στο τέλος, ως καλός πολιτικάντης, απηύθηνε και έναν θερμό χαιρετισμό προς τους φίλους "Ρομά".

Αυτό ήταν αρκετό για να πετύχει ο Δόκτωρ τον σκοπό του. Αμέσως η ελληνική τηλε - κοινωνία διαιρέθηκε σε "ρομικούς" και "αντιρομικούς" σε "φιλάνθρωπους" και σε "μη φιλάνθρωπους", και φυσικά σε "Τσιοδρικούς" και -ελάχιστους δυστυχώς- "Αντιτσιοδρικούς".

Κανείς μας, όμως, δεν σκέφτηκε τα εξής απλά: 

α) Ότι ο Τσιόδρας είναι ένας λοιμωξιολόγος που του εδόθη το προνόμιο να διαβάζει on camera τους αριθμούς των νεκρών και των ασθενών εν Ελλάδι, επειδή είναι απόφοιτος του Χάρβαρντ και ως εκ τούτου ξέρει καλή ανάγνωση (για γνώσεις γραφής δεν έχει δώσει ακόμη δείγματα). Δεν είναι ο Τσιόδρας αρμόδιος να κρίνει τους Έλληνες πολίτες για τις αντιλήψεις τους και μάλιστα να τους καταδικάζει για μίσος και διακρίσεις. 

β) Ότι ο Τσιόδρας μίλησε για απλή ισότιμη συνέχιση πρόσβασης των "Ρομά" στο σύστημα υγείας. Άρα καμία ενίσχυση δεν θα πάρουν οι δύσμοιροι Τσιγγάνοι! 

γ) Ότι για την κατάσταση των Τσιγγάνων φταίει το σύστημα που ο κύριος Τσιόδρας υπερασπίζεται και ο προωθεί με όλες του τις δυνάμεις. Φταίει η Ε.Ε. α.ε. που, με την θηριώδη και παμπόνηρη γραφειοκρατία της κρατάει τους Τσιγγάνους στο περιθώριο των κοινωνιών που ζουν, μόνο και μόνο για να βγάζει προγράμματα "αποκατάστασής" τους, από τα οποία ψίχουλα μόνο φτάνουν στους τσιγγάνους και Κύριος οίδε πόσα μένουν στους βρυξελοτραφείς κόρακες. 

Τις ημέρες αυτές αν ο Κούλης δεν είχε καταργήσει το Πάσχα, ο νους ορισμένων από εμάς θα έτρεχε στους Φαρισαίους: στην υποκρισία τους, στην διαβολή τους, στην αντιστροφή της πραγματικότητας που επεδίωκαν, στην πρεμούρα τους για εξουσία, στο προνόμιό τους μόνο αυτοί να γνωρίζουν και να ερμηνεύουν το Νόμο, στο γλείψιμο που πάτησαν πατόκορφα στον Πιλάτο και φυσικά στο μίσος που αναδύουν από κάθε "κίνησή τους" στις Ιστορίες των Ευαγγελίων. 

Ο κ. Τσιόδρας, φιλότιμα αναπληρώνει τους Φαρισαίους, αυτό το κατηργημένο Πάσχα.     

Η Ιερά Σύνοδος πρωτοπόρος στο Νέο Μεσαίωνα!

Τέτοια απόφαση και "απανταχούσα", όχι από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά ούτε από την .... Ιερά Συμμαχία δεν θα περίμενε κανείς.

Την Πρωταπριλιά του Σωτηρίου έτους 2020 συνεδρίασε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος για να κάνει τρεις μετάνοιες στις εικόνες του Κούλη του Μωρού Τιμωρού και του Τσιόδρα του Ιαματικού και να διατρανώσει την υποταγή της στα κελεύσματά τους.

Η Ι.Σ. υπό την προεδρεία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου (όσοι δεν ασχολείστε καθόλου με τα εκκλησιαστικά, θα τον θυμάστε τουλάχιστον από όταν είχε αναλάβει ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατά εκείνου του "φασίστα" του Χριστόδουλου), κατέληξε σε μια βρίθουσα από δουλικότητα και φόβο απέναντι στην κοσμική εξουσία απόφαση - ανακοίνωση, που ολόκληρη μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.

Η απόφαση αυτή βαδίζει ομαλά και κατά τα ειωθότα (κλείσου μέσα στο σπίτι και λιώσε στην προσευχή, σαν πουριτανός, κουάκερος και μεθοδιστής και μην ξεχάσεις να παρακαλέσεις τον Κύριο (Lord) περί υγείας και μακροημερεύσεως του Χαρδαλιά κλπ), μέχρι την παρ. 2 του άρθρου 9 αυτής.

ΕΚΕΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙ. Εκεί σπάει το φράγμα, δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα και ξεπερνά τον εαυτό της και ακόμα κι αυτόν τον Κούλη Γιονγκ Ουν. 
Λέει η "ανεπανάληπτη" παράγραφος :

"Προς τούτο, παρακαλεί όλους να επιδείξουν πνεύμα Συνοδικής εμπιστοσύνης και προς τον σκοπό αυτό δεν επιτρέπει πλέον σε κανέναν απολύτως, Αρχιερέα, Ιερέα, Διάκονο, Μοναχό ή άλλον εργάτη της Εκκλησίας, να προβαίνει σε δημόσιες δηλώσεις ή εμφανίσεις στα μέσα της Γενικής Ενημερώσεως και το Διαδίκτυο και προτρέπει όλους να ησυχάζουν, να ασκούνται στην σιωπή και την εντονότερη προσευχή"

Δεν είναι μια απλή προσπάθεια κολακείας της εξουσίας με παραπάνω απαγορεύσεις από όσες η ίδια επιτάσσει, ούτε μια επίδειξη "εκκλησιαστικού αυταρχισμού". 
Με αυτήν την απαγόρευση έκφρασης, με αυτήν την απαγόρευση λόγου και γνώμης στους ανθρώπους που υπηρετούν τον θεσμό που ουδόλως τυχαία φέρει το όνομα "Εκκλησία", η Ιερά Σύνοδος συνειδητά ή ασυνείδητα μετέχει στο παιχνίδι της εξαπάτησής μας, με πολύ άσχημο, μάλιστα ρόλο.

Ας μην ξεχνάμε ότι τα μέτρα που έφτασαν στην απαγόρευση κυκλοφορίας και σε λίγο θα φτάσουν και στην απαγόρευση πάσης νόσου, ξεκίνησαν "σεμνά και ταπεινά" από την "συζήτηση" για την Θεία Μετάληψη. 
Κατ' αυτήν την "συζήτηση" και ενώ διατυπώνονταν οι γνωστές "μοδέρνες" απόψεις περί σκοταδισμού της Εκκλησίας, περί Χομεϊνί, περί Θεοκρατίας και άλλα τέτοια επαναστατικά, βγήκε ο Κούλης και αγωνίστηκε τον "αγώνα τον καλόν" και "ενίκησε νίκη μεγάλη" κατά της "εξουσίας του Ιερατείου" και "άλαλα τα χείλη" των προοδευτικών και των Αριστερών, που χρόνια τώρα έχουν πέσει στην παγίδα να αντιγράφουν την ευρωπαϊκή "αριστερά" στα συνθήματά της κατά της Προτεσταντικής ή Καθολικής Εκκλησίας, αποδεικνύοντας ότι δεν ξέρουν κυριολεκτικά πού πατάνε.

Από εκεί και πέρα τα πράγματα ήταν εύκολα -όχι για μας, για τον Κούλη, βεβαίως: Εφόσον απαγόρευσε την λειτουργία της "κακής" Εκκλησίας, αφήσαμε αυτόν τον Κεντροδεξιό Επαναστάτη να  καθίσει αναπαυτικά στο σβέρκο μας, απαγορεύοντας ό,τι του ερχόταν στο μητσοτακικό μυαλό του.

Το ίδιο θα γίνει και τώρα: "Ο Κούλης"- θα μας υπαγορεύσουν να σκεφτούμε- "στον αγώνα του κατά της θεοκρατίας, ανάγκασε την Εκκλησία να το βουλώσει. Έλα λοιπόν  Κούλη, λεβέντη μας και φίμωσε και εμάς. Απαγόρευσε κάθε έκφραση, κάθε γνώμη, κάθε σκέψη που αντιδρά. Για το καλό μας!"  

Και σε αυτόν τον Μεσαίωνα που πλησιάζει, η Εκκλησία θα είναι πρωτοπόρος. Μόνο, που στον προηγούμενο Μεσαίωνα η Εκκλησία (η Καθολική! το διευκρινίζω) ήταν εξουσία, ενώ σε αυτόν, η Ορθόδοξη Εκκλησία πρωτοπορεί στον αυτοπεριορισμό, στην εθελοντική δουλικότητα στην οποία εμείς οι υπόλοιποι θα την ακολουθήσουμε, νομίζοντας ότι επαναστατούμε εναντίον της - λογικότατο!   

Κρίμα! Κρίμα που "εις επίρρωσιν των επιχειρημάτων της" η Ι. Σ. αναφέρεται σε αυτήν την ίδια απόφαση, στον Ιωάννη τον Χρυσόστομο: Εκείνον, που μόλις η Αυτοκράτειρα Ευδοξία τόλμησε να κουνηθεί λίγο παραπάνω (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και να ασκήσει αναιδή και αντιλαϊκή εξουσία, έδωσε αγώνα ζωής και θανάτου εναντίον της, με τόλμη, με αυταπάρνηση, με άφοβο, καθαρό και ελεύθερο Λόγο.

Η λέξη "λαγός" γράφεται με ένα νι

Στα μεγάλα πολιτικά κόλπα χρειάζεται πάντα ένας "λαγός": το πολιτικό πρόσωπο που θα "απαιτεί" με αγωνιστική,  διεκδικητική ρητορική, όσα το πολιτικό καθεστώς θέλει να εφαρμόσει.

Η αλληγορία προήλθε μάλλον από τους δρόμους αντοχής, όπου οι υπόλοιποι αθλητές αναγκάζονται, θέλοντας και μη, να ακολουθήσουν έναν μικρών δυνατοτήτων δρομέα, που τρέχει με ξέφρενο ρυθμό, να κουραστούν και να επωφεληθεί έτσι ο "σταρ" της ομάδος του λαγού, που θα  βρει τους υπόλοιπους αποκαμωμένους στα τελευταία μέτρα της κούρσας.

Αν αυτή είναι η προέλευση του όρου "λαγός" στην πολιτική, τότε ο όρος δεν είναι δόκιμος. Διότι στον αθλητισμό οι δρομείς γνωρίζουν ότι έχουν να κάνουν με έναν λαγό και αναγκάζονται να τον ακολουθήσουν (μιλάμε για έναν έντιμο λαγό δηλαδή), ενώ στην πολιτική ο λαός ακολουθεί τον "λαγό" πιστεύοντας ότι πρόκειται για ένα μαχητικό λιοντάρι, που παλεύει για τα δίκαιά του (μιλάμε για έναν λαγό, δηλαδή, τουλάχιστον ανέντιμο).

Καταλληλότερος θα ήταν ο όρος "μπόβολας"- το νεκρό πουλί που χρησιμοποιείται στο κυνήγι με ξόβεργες για να προσελκύσει τα θηράματα- αφού μάλιστα ο "λαγός" της πολιτικής είναι πολιτικά νεκρός, ένα πολιτικό κουφάρι, ένας αχυράνθρωπος.

Αλλά ας επανέλθουμε, γιατί τώρα δεν είναι ώρα για γλωσσολογικές αναλύσεις "της συμφοράς", αλλά για πολιτικές αναλύσεις της συμφοράς που μας περιμένει.

Το πολιτικό κόλπο που εκτυλίσσεται σήμερα, με πρωταγωνιστή τον καημένο τον κορωνοϊό, είναι πολύ, μα πολύ μεγάλο: Με έναν πλαστό κίνδυνο, δημιουργείται ισχυρότατη οικονομική κρίση, που δήθεν για να επιλυθεί θα προχωρήσουμε στην "ευρωπαϊκή ολοκλήρωση", σε ένα αυταρχικό και ολιγαρχικό πανευρωπαϊκό καθεστώς "άνευ βουλής και εκλογών" και κυρίως άνευ εθνικών κρατών, δηλαδή χωρίς λαούς, μόνο με πάμπτωχες μετακινούμενες μάζες, στο οποίο η μόνη ελευθερία που θα ισχύει είναι αυτή των "αγορών" να παίζουν ασύδοτα τα χρηματιστηριακά τους παιχνίδια..

Για την επιτυχία ενός τόσο μεγαλεπήβολου σχεδίου χρειαζόταν εν Ελλάδι, ένας λαγός δοκιμασμένος, ανθεκτικός και αδίστακτος.

Στα χρόνια της κρίσης πολλοί ήταν εκείνοι, που ηθελημένα ή άθελα δοκιμάστηκαν στον ρόλο του λαγού (Τσίπρας, Χ.Α., Σταύρος Θεοδωράκης, κάποιοι προσφάτως τεθνεώτες και δικαιωμένοι κλπ κλπ κλπ). Άλλοι από αυτούς πέτυχαν, άλλοι όχι. Κανένας όμως δεν σημείωσε την επιτυχία Εκείνου,  του φιλολαϊκού Νάρκισσου, του ερωτεύσιμου φαλάκρα, του αντιευρωπαίου ευρωπαϊστή: Του Γιάνη Βαρουφάκη.

Ο Γιάνης έδωσε νέες προοπτικές, νέα αίγλη στον ρόλο του λαγού, με πολλές ενέργειές του: Αναφέρουμε, ενδεικτικά και μόνο, την εποχή που πουλούσε νταηλίκι στο γιούρογκρουπ δηλώνοντας ότι η Ελλάδα θα πληρώσει τα χρέη της στο ακέραιο ή όταν έδινε μάχες σώμα με σώμα με τον Σόιμπλε ζητώντας να επιβληθεί το διπλό νόμισμα, που κι ο ίδιος ο Σόιμπλε ήθελε.

Αυτός λοιπόν ο λαγός -που έφτασε να περάσει στα πλήθη ως "προσωπική επανάσταση" την αλλαγή του ονόματός του "επί το αμερικανικώτερον"- κρίθηκε δικαίως ο πιο κατάλληλος για την δουλειά που έχουν στα σκαριά οι Εταίρες Χώρες της Ε.Ε. και ξαμολύθηκε:

Με ύφος χιλίων Τσε Γκεβάρα προβαίνει και ο Γιάνης στα δικά του τηλεοπτικά διαγγέλματα προς  τον Ελληνικό Λαό, στα οποία με αυστηρότητα ζητά από τον Κούλη να ζητήσει ότι ο ίδιος ο Κούλης έχει ήδη ζητήσει από την Ε.Ε. α.ε.: Την έκδοση Ευρωομολόγου για την αντιμετώπιση της οικονομικής ύφεσης που φέρνει η ..... αντιμετώπιση του κορωνοϊού.

Προσέξτε τώρα πώς αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια μας, αριστοτεχνικά, η τεχνική του λαγού:

Η Μέρκελ δηλώνει ότι δεν θέλει την έκδοση  Ευρωομολόγων. Δεν γνωρίζω αν η άρνηση της Μέρκελ είναι ένα "νάζι" για να φανεί ότι οι υπόλοιπες κατακαημένες χώρες του γιούρογκρουπ είχαν μια επιτυχία απέναντι στο μεγάλο αφεντικό τους, την Γερμανία, ή αν όντως πρόκειται για μια εσωτερική διαμάχη μεταξύ των χωρών που θα συμμετάσχουν από ηγετική θέση στην "ευρωπαϊκή ολοκλήρωση".  Η ουσία είναι ότι το Ευρωομόλογο έχει προταθεί ήδη από το 2010 και δεν σημαίνει τίποτε άλλο από την πλήρη απώλεια του ελέγχου της χρηματοδότησης και του δανεισμού τους από τα Κράτη, προς τέρψιν βεβαίως των "αγορών".     

Εδώ λοιπόν ξαμολιέται ο Γιάνης ο λαγός, με ένα "βίντεο - κλιπ" και κάποιες συνεντεύξεις, προκειμένου να δράσει  ως "λιπαντικό" για να υποδεχτούμε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την εξ αυτής συμφορά που μας περιμένει και ισχυρίζεται εν ολίγοις τα εξής αμίμητα: "Το ευρώ είναι ένα νόμισμα που δημιουργήθηκε για να γίνει μεταφορά μεγάλου πλούτου από τους πολλούς στους λίγους, για να ευνοηθεί μια οικονομική ολιγαρχία εις βάρος των λαών" (μέχρι εδώ καλά). "Πρέπει λοιπόν, συνεχίζει ο Γιάννης, να αποδεχθεί η Γερμανία το Ευρωομόλογο για να σωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη"!!!!.

Τόσο απλά, μόνο με κούφια λόγια συνοδευόμενα με το κατάλληλο υφάκι, ο Λαγο-γιάνης  περνάει στον εύπιστο θεατή του την μεγάλη  αντίφαση που θα ζήσει: Να υποφέρει για την διάσωση του ευρώ, ενός νομίσματος που δημιουργήθηκε για να τον καταστρέψει.

Είναι δε τόσο σίγουρος για την ύπνωση στην οποία έχουμε περιέλθει ο Γιάνης, που "αποκαλύπτει" και τον λόγο για τον οποίο ο μύθος του Κορωνοϊού άρχισε από την Ιταλία: "Προσοχή", προειδοποιεί ο Γιάνης, "αν δεν προχωρήσουμε στην έκδοση Ευρωομολόγου υπάρχει μεγάλος κίνδυνος στις επόμενες εκλογές της Ιταλίας να βγει ο αντιευρωπαϊστής, ο φασίστας, ο έτσι ο αλλιώς ο μπήξε ο δείξε ο Σαλβίνι" !. ("....και στην Ελλάδα να μπούμε στις εκκλησίες και να κάνουμε Πάσχα, ψημάρα μου !", λέω εγώ ο είρων.)   

Ο "μήνας του μέλιτος" για τον Κορωνοϊό, που "μέναμε σπίτι" και ακούγαμε τον Τσιόδρα, σε λίγο τελειώνει. Σε πολύ λίγο χρόνο θα μας ζέψουν πάλι στον ζυγό για να σώσουμε τον δικό τους πλούτο.

Σε αυτήν την κατάσταση οι λαγοί θέλουν προσοχή, μεγάλη προσοχή. Γιατί, όπως λέει και ο Βογιατζής σε κάποια ελληνική ταινία : "Πρώτα τρως λαγό στιφάδο και μετά λες "δεν έπρεπε να φάω λαγό στιφάδο".