#τψρμ
αρκτικόλεξον διαδικτυακής λαϊκής σοφίας
Ο Κυριάκος Κωνσταντίνου Μητσοτάκης φέρθηκε πιο έντιμα από εμάς. Δεν ήλθε στο Ληξούρι, για να μοιράσει εξαγγελίες ως μια σύγχρονη έκδοση της Φρειδερίκης, όπως έκανε στο Αργοτέτοιο. Ούτε ήλθε για να του "τρίξουμε τα δόντια" και να φύγει, δήθεν, σαν βρεγμένη γάτα ώστε να εκτονωθεί η αγανάκτησή μας.
Πιστός στην πολιτική της οποίας αποτελεί σύμβολο, ο Πρωθυπουργός δεν θέλησε να επισκεφθεί μια πόλη που γι' αυτόν δεν υπάρχει, αφού δεν χάνει ευκαιρία να καταφερθεί εναντίον της "διάσπασης" (και) του Δήμου Κεφαλλλλονιάς, εναντίον δηλαδή της δημιουργίας (και) του Δήμου Ληξουρίου.
Ειλικρινής απόλυτα ο Πρωθυπάλληλος της Ε.Ε. α.ε., αγνόησε εμάς τους "αδικημένους από την φύση", αποκομμένους από τον μητροπολιτικό κεφαλληνιακό κορμό, ανύπαρκτους πολιτικά Ληξουριώτες.
Εμείς όμως τι κάναμε; Εμείς περιμέναμε ανυπόμονα να παίξουμε τον ρόλο μας. Να του σφίξουμε το χέρι, να διαμαρτυρηθούμε, να του θέσουμε το θέμα των δύο θανάτων στους δρόμους μας, λόγω έλλειψης προστατευτικών.
Εμείς ακόμα περιμένουμε ότι ο Κούλης θα ακούσει το παράπονό μας, που δεν μας επισκέφθηκε και θα τάξει και σε εμάς κατιτίς.
Εμείς ακόμα περιμένουμε να δούμε Θεού πρόσωπο, μέσα από αυτήν την διεφθαρμένη και διεστραμμένη πολιτική που ακολουθούν πιστά ο Κούλης και οι υπόλοιποι κουτοπόνηροι υπαλληλίσκοι της Ευρωενωσίτικης δικτατορίας που καταλαμβάνουν τα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
Εμείς με αλυσοδεμένους νόες αδυνατούμε και να σκεφτούμε ακόμα ότι ανθρώπινες ζωές χάνονται επειδή για να τοποθετηθούν δύο μπάρες στους δρόμους του Ληξουριού, αρμόδιος είναι ο απομακρυσμένος, γραφειοκρατικός και παράλογος Β' Βαθμός Τοπικής μη Αυτοδιοίκησης, ότι θρηνούμε και θα θρηνούμε άκαιρους και άδικους θανάτους επειδή για την δική μας Υγεία για τα δικά μας Νοσοκομεία, περιμένουμε χρηματοδότηση από κάποιους CEO εις τας Βρυξέλας.
Εμείς ετοιμαζόμαστε στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουμε και πάλι Κούλη, ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ (σε ένα ομολογουμένως ανατριχιαστικό βρυκολάκιασμα) ή να απέχουμε σε μια ένδειξη φίλαυτης αμεσοδημοκρατικής παλικαριάς.
Ναι! Όντως ο Κούλης φερόμενος για μία φορά στην ζωή του με ευθύτητα έσωσε διά της απουσίας του το Ληξούρι από την γελοιοποίηση. Θα υπάρξουν όμως και άλλες ευκαιρίες....
